Post-Evangelische Perikelen

Een engel op bezoek

Ken je dat - van die bizarre dromen die je nog weken blijven naspoken? Vannacht had ik zo’n droom. Ik droomde dat ik wakker werd en dat er een engel aan mijn bed zat. Natuurlijk schrok ik enorm, maar de engel zei: “Wees niet bang. Ik heb slecht nieuws. De vernieuwing van de Nederlandse kerk gaat niet door. Tenzij…” Hoorde ik hem nou ‘tenzij’ zeggen? Tenzij betekent dat er hoop is… Mijn hart begint sneller te slaan. Er is nog hoop voor de kerk in Nederland. Ik ben ineens klaar wakker. Wat zou die ‘tenzij’ kunnen zijn? Terwijl ik het denk, schieten de woorden uit mijn mond: “Tenzij er tien voortrekkers van de Emerging Church in Nederland zijn. Ik zie de engel glimlachen. Ik heb goed geraden.

“Als er tien voortrekkers van de Emerging Church zijn, gaat de vernieuwing door.” Even ben ik blij, dan begin ik al te twijfelen. Stel dat er nu geen tien zijn. “Als er maar negen voortrekkers zijn, zou de vernieuwing dan nog steeds plaatsvinden?” De engel knikt instemmend: “Als er negen zijn, gaat het nog steeds lukken.” Ik ben nog niet tevreden. Stel dat er nu maar acht zijn. Zou ik het durven vragen? Ik zie de engel fronzen. “Ja, ook bij acht hoef jij je geen zorgen te maken.” Maar wat als er niet eens acht zijn? Ik weet dat er momenteel een hoop herrie over de Emerging Church in de media is, maar zullen er wel acht zijn? Zal ik het durven vragen? De engel schudt zijn hoofd bij mijn vraag, maar antwoordt toch: “Ook bij zeven voortrekkers zal de vernieuwing plaats vinden.” Ik weet dat ik gerustgesteld zou moeten zijn, maar ik ben het nog steeds niet. Wat als we met elkaar niet eens zeven voortrekkers halen?

“Excuseer mij, meneer de engel, maar… wie telt er allemaal mee? Moeten die zeven iets met NT Wright hebben? Mogen ze ook missionair pionier zijn, zonder zich Emerging te noemen? Telt Lieke, de zelfbenoemde apostel ook mee, hoewel ik verwacht dat het hier alleen maar om een grapje gaat? Mogen predikanten die over Emerging Church schrijven ook meedoen? Wat over schrijvers van boeken en blogs die misschien niet betrokken zijn in een Emerging Church, maar hier wel over schrijven? Moet je als voorstander van een Emerging Church in een achterstandswijk wonen? Moet je jezelf als post-evangelisch, post-charismatisch, post-bijbelgetrouw, post-gereformeerd beschouwen? Mag je nog geloven dat Jezus voor je zonden aan het kruis is gestorven en daar aan jou dacht? Mag je nog Opwekkingliedjes zingen of wat dan ook? Telt zingen als aanbidding nog mee?”

De engel begint een beetje schaapachtig te lachen. “Eigenlijk weten wij ook niet heel goed wat de Emerging Church is, laat staan de betekenis van een voortrekker hiervan.” Nou, dat is mooi. Want dan hebben we wel een echt probleem. Hoe kunnen we dit nu oplossen? Aarzelend vertel ik de engel dat ik eigenlijk maar een voortrekker van Emerging Church ken die aan alle criteria voldoet en dat is Johan van http://www.emergingchurches.nl.

De engel haalt opgelucht adem en begint breed te glimlachen. “Als een man zoveel herrie en publiciteit rondom Emerging Church kan creëren, dan komt het met de vernieuwing van de Nederlandse kerk wel goed. Ga maar weer lekker slapen!”

Twee keer op Goedgelovig.nl

Deze week stond ik twee keer met artikelen van mijn blog op de site www.goedgelovig.nl

Een hilarisch stuk genaamd De emerging relikubus over emerging church aan de hand van de discussie over de vijf stromen van gemeentestichting in Nederland. En een stuk over mijn recensie van het boek 'Huisfeesten' van Peter Vlug jr: Huisfeesten, een vluggertje.

De bioloog over de emerging plant

Nico-Dirk is op zijn site bezig met een leuke serie over Emerging Church in Nederland. Hij beschrijft de Emerging Church in Nederland als:  

"Het is als een klein groen stengeltje dat nog maar net is opgekomen uit de Hollandse klei; een plantje dat groeit en waar een kleine groep mensen vol verwachting naar staat te kijken. Ze hopen op mooie bloemen en dromen van en bomen waar vreemde vogels veilig zijn."

In zijn serie benoemt hij een aantal Emerging achtige projecten:

"Arnhem is de bakermat van “Villaklarendal”. Een kleine multiculturele gemeenschap van mensen uit de wijk Klarendal. Naast computer lessen, een voedselbank en op zondag een brunch met viering is Villa klarendal vooral beroemd omdat Rick Jansen verschillende liederen van Frans Bauer, Jantje Smit en Guus Meeuwes heeft omgezet naar liederen geschikt die geschikt zijn voor de vieringen die in de Villa.

Appelscha kende het eerste Nederlandse emerging project ever. Tot kort na de eeuw wisseling stond daar tien jaar lang Beth Tikwa “Huis van Hoop”. Een plaats waar men zelfvoorzienend leefde, de gebeden onderhield en waar iedereen welkom was.

Rotterdam kent een bonte verzameling van multiculturele gemeentes waarvan “Tughz Church” de een opvallende is. Vanuit een brede en intense visie op gerechtigheid- en het Koninkrijk van God is een gemeenschap ontstaan voorbij de rand van de maatschappij.

Den Haag “In de praktijk” is een down to earth gemeentestichtend project onder de autochtone bewoners van de Schilderswijk, sterk incarnationeel en contextueel. Hier liggen ook de wortels van Urban expression een zendingsorganisatie die zich richt op gemeentestichting in de 40 “Prachtwijken” van Nederland.

Naaldwijk/’s Gravenzande Vanuit jeugdkerken en youth alpha groepen is Momentz ontstaan een netwerk gemeenschap van jongeren maar ook van buren en extended family.

Soest is de bakermat van de netwerkgemeenschap “de Nomaden” en hun maandelijkse vieringen “de Oase”. Het is een gemeenschap van vooral jonge mensen, vrij artistiek. De Nomaden zij bewust opzoek naar een nieuwe missiologie, theologie en ecclesiologie.

Eindhoven kende in de afgelopen jaren een klein netwerk van groepen jongeren die samen op zoek waren naar het verhaal van Jezus in hun leven. Helaas is dit project alweer voorbij."

Emerging church in de polder

Zaterdagmiddag was ik op Opwekking gevraagd om een workshop te verzorgen in de zendingstent genaamd ‘Emerging church in de polder; wat gebeurt er in Nederland op het gebied van gemeentestichting’. Met dank aan een mooie powerpointpresentatie van Martijn Vellekoop die ik speciaal voor dit seminar had aangepast met het C5 spectrum verhaal en mijn interpretatie van NL1 tot NL5 werd het uiteindelijk een redelijk compleet verhaal.

Het was een snikhete dag rond etenstijd, maar de opkomst was groot met leuke vragen en reacties na afloop. Hoewel het me niet zou moeten verbazen, treft het me elke keer weer dat steeds meer nadenken over hoe zij vorm kunnen geven aan nieuwe vormen van kerk-zijn.

Emerging church in de polder

Johan schreef vandaag dat "Emerging church prominent aanwezig zal zijn op op het komende Xnoizz Flevo Festival. Na PKN en EO Ronduit valt ook Flevo voor EC. Er komt iets op gang..."

Zo ook op de Opwekking conferentie met een workshop op de zaterdagavond: "Emerging church in de polder - gemeentestichting in de 21ste eeuw"

Naast drie kinderoptredens op het kinderterrein van de Opwekking conferentie doe ik dit jaar voor het eerst een workshop over 'Kerk, maar dan helemaal anders. Een workshop over nieuwe vormen van kerk-zijn binnen gemeentestichting in Nederland. Wat gebeurt er en waarom? Wat zou de bestaande kerk hiervan kunnen leren? Een interactieve workshop met uitleg over termen zoals liquid en emerging church, incarnatie en contextualisatie. Mensen krijgen hierbij hopelijk een blik in zowel het laboratorium, als de keuken van gemeentestichting!'

En dat allemaal binnen een uur! Ben benieuwd of er iemand komt...

Emerging church website

Martijn Vellekoop, Nico-Dirk van Loo en Johan ter Beek hebben gezamenlijk een nieuwe site opgestart: www.emergingchurch.nl Hij is nog niet klaar, maar wordt wel meer en meer aangevuld. Gaaf om te zien dat de emerging beweging in Nederland steeds meer vorm en body kan krijgen.

Onderzoek naar vrije huisgroepen

In mei is er een oproep gedaan om deel te nemen aan een onderzoek naar vrije huisgroepen. Dit onderzoek is een samenwerking tussen Henk Vink en Martijn Moens van Indehuizen, Marc van der Woude van o.a. Shiftzine, Pieter Siebesma van de CHE en Gijs van den Brink en Wim Dorsman van Elim. Hun vraag is of mensen op de site van Elim de enquete vrije huisgroepen wilden invullen. Hier hebben zo'n 30 groepen op gereageerd. Dit is een mooi begin, maar ze zijn ervan overtuigd dat er nog veel meer groepen in het land actief zijn.

De motivatie om dit onderzoek te doen is aan de ene kant wetenschappelijke interesse en aan de andere kant het verlangen om zichtbaar te maken wat God aan het doen is in Nederland. Om positief nieuws te brengen te midden van alle slecht nieuws berichten die gewoonlijk te horen zijn. Om een profetisch geluid te laten horen dat God zijn Kerk niet vergeten is maar dat Hij steeds nieuwe wegen aangeeft om samen Zijn Lichaam te zijn en samen te leven tot Zijn eer. Overal is Gods vingerafdruk te zien en het is bemoedigd om dit op te merken en door te mogen geven.

Ze willen je daarom van harte uitnodigen om de enquete in te vullen op:  http://www.elim.nl/ned/platform.htm#enquete

Vooral de vraag of je bekend bent met andere groepen is voor ons belangrijk omdat ze daardoor op het spoor van nieuwe groepen hopen te komen.

Verhalen delen rond Emerging NL

Verhalen delen rond emerging church in Nederland, dat is waar we ruimte voor willen maken tijdens een weekend in april 2008. Het gaat dan om onze persoonlijke verhalen, de verhalen van critici en natuurlijk de verbinding met Gods grote verhaal.

Het weekend is eerst en vooral bedoeld voor mensen die bezig zijn met het starten van nieuwe kerken en zoeken naar nieuwe kerkvormen. Daarnaast zouden we het leuk vinden als er ook mensen meegaan die dit overwegen.

Momenteel worden de eerste stappen gezet voor de praktische organisatie. Over de exacte datum, het programma, de lokatie en het maximale aantal deelnemers zijn we aan het nadenken. Er zal in ieder geval veel ruimte zijn voor informele gesprekken en verstilde spiritualiteit. Deze vooraankondiging is bedoeld om je te laten weten dat dit eraan komt en om je uit te nodigen suggesties te doen voor de invulling.

Dit weekend is een initiatief van Diana & Nico-Dirk van Loo, Eveline & Dave Hund, Lindsey & Matthijs Vlaardingerbroek, Rick & Aneta Jansen en Rosalie & Martijn Vellekoop. We hopen met dit weekend het gesprek rond emerging church in Nederland verder op gang te helpen en elkaar te bemoedigen.

Heftig denkwerk over de Emerging Church

Over Emerging Church gesproken - op verschillende Nederlandse blogs is het 'wereldwijde gesprek' verder aan het gaan. Bijvoorbeeld een interessante post "Slap Denkwerk" van Martijn op zijn blog; die hij samen met Rosalie schrijft.

Johan ter Beek van de eerste officiele Emerging Church in Nederland schrijft een uitgebreid artikel op zijn site Hetnetwerk.net over wat een emerging kerk nu wel of niet is.

Jason Clark, spreker op de Antenna dag over Emerging Church in Belgie een jaar geleden, heeft volgens mij een grote omwenteling gemaakt in zijn denken over Emerging Church. Op de dag in Brussel kwam hij bij mij over als grote voorstander van EC, maar hij heeft mij onlangs zwaar aan het denken gezet met een aantal kritische noten richting de Emerging Church, zoals die beschreven wordt in Emerging Churches, het boek van Gibbs en Bolger.

Jason sprak laatst op The Evangelical Ministry Assembly 2007 in Londen. Hij gaf hier een seminar over de Emerging Church, wat bij mij tot heftig denkwerk leidde.

Je kunt zijn toespraak hier downloaden:

Download emerging_church_jason_clarke.mp3

Eerste "Emerging Church" in Nederland

Het is zover: De eerste uiting van "Emerging Church" in Nederland; de Nomaden / OASE / Access / Postbus51 te Soest en omstreken. Dit is wat Johan op het hetnetwerk.net over zijn project schrijft:

"Zeven volwassenen beginnen in 2005 een kring aan huis. Niets bijzonders zou je denken, ware het niet dat de groep zich niet aansluit bij een bestaande gemeente maar zelfstandig verder wil gaan vanwege missionaire redenen. "We kunnen geen vrienden meenemen naar bestaande kerken zonder dat we ons schamen" is een veel gehoorde noodkreet in die jaren.
Nu zijn huisgemeente of gemeentestichtingen ook niet nieuw, maar toch is deze groep anders.

Vele gemeentestichters in Nederland beginnen een gemeente vanuit een bestaande kerk met als doel de nieuwe gemeente in korte tijd te laten groeien tot een "gewone" kerk. Meestal zijn de gemeentestichter pioniers met een "oude mindset". Ze planten meer van hetzelfde.
De huisgemeentes zijn vaak anti-institutioneel. Ze moeten niets meer hebben van kerkelijke organisaties en theologie en denken door klein te blijven immuun te zijn voor problemen.

Maar de kleine groep in Soest groeide in twee jaar tijd uit tot minstens vier kleine groepen, met een zeer alternatieve maandelijkse samenkomst: de OASE. Er zijn twee kringen voor volwassenen (de Nomaden), een tienergroep (Postbus51) en een jongeren/18+ groep (Access). De groepen en de OASE samenkomst zijn vooral gericht op relaties en hebben als gemeenschappelijk kenmerk een gezamelijke lunch of diner. Iedereen, ongeacht achtergrond, religie of levenstijl is welkom en mag gewoon meedoen. Dat maakt deze groepen toch anders dan de meeste "van bovenaf" aangestuurde missionaire projecten.

Deze "Nomaden" zijn niet vrijblijvend of vaag: ze zijn continu bezig met het theologisch bezinnen op inhoud van de missie, de kijk op de bijbel, de aard van de acties en de vorming en toerusting van de gemeenschap. Leiderschap is zeer belangrijk, maar niet centraal. Men rust elkaar toe op basis van herkenning van gaven.

De OASE samenkomsten zijn experimenteel van aard. Een maal per maand komt men samen in de Rembrandtkapel te Soest. De aanwezigen gebruiken een lunch die elke bezoeker zelf meebrengt. Vriendschap staat bovenaan de prioriteitenlijst.
Na een uur gaat de kapel open voor persoonlijke meditatie, het maken van kunst, het kijken naar DVD's van Robb Bell of Tom Wright, bidden of persoonlijk bijbellezen. Daartoe zijn er in de kapel allerlei "hoekjes" ingericht.
Na half uur begint er een centraal/liturgisch gedeelte met zang, gebed, bijbeluitleg en workshop. Er worden vooral veel "Psalmen voor Nu" gezongen en enkele Taize, Negro-spirtuals en opwekkingsliederen.
Veel niet-kerkelijke mensen voelen zich sterk aangetrokken tot de formule terwijl er nauwelijk iets wordt gedaan aan de zogenaamde "aantrekkelijke kerkdiensten" zoals we die kennen vanuit Willow Creek of Saddleback, de Pijler of Drachten. Dit is anders en vernieuwend! De sfeer straalt rust en inspiratie uit.

Er is geen offieciele website. Contacten verlopen via email of telefoon. Wel hebben de jongeren een hyve: oase-soest.hyves.nl en postbus51.hyves.nl

De deelnemers aan de groepen zoeken continu naar theologische onderbouwing, naar nieuwe uitingsvormen, hulpverleningsprojecten en gemeenschapsvorming. Ook training en leiderschapsontwikkeling staat hoog aangeschreven.

Alles is creatief, zoekend, gepassioneerd, maar boven alles: authentiek! En dat is iets wat Nederland zeker kan gebruiken."

Dat klinkt heel goed. Mocht je nog niet weten wat 'emerging' inhoudt of wilt ontdekken of jij jezelf emerging mag noemen, doe dan deze test.

Op dreef

Nico-Dirk, de man met de smile, maar ook een van de intelligentere mensen die ik ken, is op dreef met een aantal hele interessante posts. We hebben postmodern, postchristendom, postkerkelijk, postevangelisch, maar ook post-gereformeerd. Benieuwd? Lees zijn post.

Ook een interessante bijdrage  is zijn 12 kreten over emerging church.

Emerging church bundel

Vorig jaar rond kerst hadden we hier op deze site een hele serie over Emerging Church.  Filip de Cavel uit ons buurland Belgie heeft gisteren op zijn site een verzameling aan artikelen over Emerging Church gebundeld in één overzichtelijke PDF met inhoudsopgave.

Hieronder vind je de inhoudsopgave. Het PDF bestand kan je vanaf zijn site downloaden.

Incarnationele kerst

De afgelopen weken woedt er hier een discussie over ‘emerging church’ en missionair gemeente-zijn. Een van de vragen die hierin naar voren komt, is:  moeten we als kerk naar mensen toegaan? Of moeten we mensen uitnodigen om naar ons toe te komen?

Met kerst staan we stil bij een God die naar mensen toekomt. Het woord dat hiervoor gebruikt wordt, is ‘incarnatie’. God wordt mens en komt heel dichtbij. In deze incarnatie ligt een uitdaging voor de kerk om ook te incarneren en heel dichtbij de mensen te komen. Om uit onze veilige gebouwen naar de ‘onveilige’ omgeving om ons heen te gaan en daar net als God, onder mensen te zijn.

Aan de andere kant zien we met Kerst ook een Vader die Zijn zoon stuurt en met open armen wacht op degenen die met Zijn zoon mee naar Huis komen. God is ook een Vader die ons uitnodigt om te komen. In deze open armen van de Vader ligt een uitdaging voor de kerk om ook onze armen wijd open te doen voor de mensen en hen uitnodigen om te komen. Er ligt wel een gevaar in deze laatste uitdaging dat we slechts mensen van een afstand blijven uitnodigen.

Jezus kwam uit de veilige hemel naar een onveilige stal en wereld om mensen met hem mee te nemen naar de armen van de Vader. Op dezelfde wijze mogen wij onder de mensen komen en hen uitnodigen om samen met ons naar de open armen van de gemeente en uiteindelijk de open armen van de Vader te komen

Simple church

Wat gedachten van Gijs over emerging church:

"In mijn achterhoofd had ik nog de discussie in mijn achterhoofd over 'emerging': wat is 'emerging'. Vele pogingen tot definities en inkaderingen zijn gedaan, maar het blijkt dat het gewoon niet kan. Wat vandaag aan het 'emergen' is, is dat morgen al niet meer. Het valt niet te definieren. Gelukkig zijn er termen waarbij dat wat makkelijker ligt.

In één post noemt Marc 'simple church'. Een heerlijk inzichtelijke term: simpele kerk. Een handjevol mensen die samen met Jezus bezig zijn (bidden, Bijbel lezen), hem proberen te volgen in hun dagelijks leven, en betrokken zijn op hun medemensen en heel de schepping. Voíla, een kerk. Geen gebouw, geen vaste leiderschapsstructuur, weinig tot geen organisatie, geen beleidsplan, geen dominee, eigenlijk bijna niks waaraan we denken bij 'kerk'. Gewoon wij, Jezus, en de wereld.

(daarmee wil ik niet zeggen dat organisatie of beleid een slecht iets is, het is alleen bijzaak. Soms een hele nuttige bijzaak, vaak ook niet)

Een andere term, 'organic church', is min of meer een synoniem. Het gaat over de kerk als organisme, om de flow van geestelijk leven van Jezus naar zijn volgelingen naar heel de wereld. De kerk is geen instituut, maar een gemeenschap, een verzameling van volgelingen van Jezus.

Twee termen die misschien toch een beetje lastig zijn, maar die ons wel helpen om dingen juist simpel te houden. Jezus, wij en de wereld. Wat gaan we daar vandaag eens mee doen?"

Hoop in de emerging conversation

Een hele mooie post van Nico-Dirk:

"Wat typeert de emerging conversation, waardoor smaakt een netwerk bijeenkomst van gemeentestichters zo anders als de kerkeraad waar ik in zat? Het is een hoop die gericht is op vandaag.

Emerging gedachten

Hieronder een paar gedachten van Marc, voor (zoals hij het zelf stelt) wat het waard is:

1. Ik vermoed dat ons beeld van de 'eerste gemeente' haast onvermijdelijk sterk gekleurd is door onze eigen ervaring/kerktraditie en de westerse cultuur waarin we zijn opgegroeid. Het is goed om dat even in je achterhoofd te houden.

2. Ik vraag me af waarom we ons als het gaat om gemeente-zijn primair baseren op Paulus (een van de apostelen) ipv op de Grondlegger zelf. Vraag je eens af: heeft Jezus tijdens zijn bediening ooit gesproken over gemeente, en zo ja zei Hij ook iets over vormen? Mijn insteek is: kijk zorgvuldig naar Jezus als je de essentie (of prototype) van de gemeente wilt zien. Hij heeft tijdens zijn leven echt wel voorgeleefd wat Hij belangrijk vond. Paulus en de andere apostelen (grondleggers van bewegingen in de kerk) gaven daar in 2.000 jaar kerkgeschiedenis een (qua vormen zelfs behoorlijk diverse) vertaalslag aan. Die vertaalslag is gebaseerd op het inzicht/openbaring van dat moment en de context van die tijd. Dat universeel toepassen op alle gemeenten van alle tijden lijkt me weinig zinvol.

Corrigerend of origineel?

Twee vragen van Elsa:

"Is Emerging Church een reactionaire beweging? Is haar visie corrigerend of origineel?"

Wie reageert?

'kerk op zijn smalst' beschikbaar

Goed nieuws! De thesis van Teun van der Leer 'Kerk op haar smalst' is nu beschikbaar op de blog van Haije Bergstra. Hier kan je hem lezen of downloaden. De moeite van het lezen zeker waard!

Emerging church, doen zoals Jezus deed

Rick is op zijn blog een serie begonnen over de kenmerken van 'emerging church' met als eerste kenmerk 'identificatie met Jezus; Jezus proberen na te volgen in deze tijd'. Praktische verhalen uit de praktijk in Klarendal. De moeite van het lezen waard en een serie om zeker te gaan volgen:

"Waar ik gisteren over begon, wil ik nu mee verder gaan. In diverse publicaties is het fenomeen "emerging church" beschreven. De discussie waar ik gisteren over sprak is begonnen op de site van Matthijs Vlaardingerbroek die in Den Haag een missionaire wijkgemeenschap "In de Praktijk" leidt, die lijkt op Villa Klarendal en in feite voor ons een voorbeeld is geweest, ook al hebben wij uiteindelijk voor wat andere uitgangspunten gekozen.

De publicaties over emerging church noemen enkele kenmerken, die ik stuk voor stuk wil doornemen, voor zover ze op ons van toepassing zijn.

Het succes van de kerk

Haije blijft op zijn blog goede vragen stellen. Nu komt hij met de vraag: "Waaraan herken je het succes van de kerk?" Hoe meet je dat?

"Waaraan herken je het succes van de kerk? Deze vraag stelt David Fitch zichzelf in The Great Giveaway. Hij is leider van een emerging church met de naam Up/Rooted en, dat is niet onbelangrijk, de kerk is aangesloten bij de CAMA. Het doet mij goed dat ook collega's vanuit hetzelfde kerkverband nadenken over kerk zijn in een postmoderne wereld.

Kun je succes meten? Hij noemt andere punten. De gezondheid of succes van de kerk meet je, zegt Fitch, door de trouw van de bezoekers. Trouw is tegengesteld aan individualisme. Trouw is de belichaming van Jezus' leven op aarde. Hij was trouw tot aan de dood.

Hoe? Een aantal punten:

Emerging church in de praktijk

Ik heb een paar klachten gekregen van de vrouwelijke meelezers van deze blog dat de hele discussie rond emerging church zo'n theoretisch verhaal is. Sommigen vinden het 'shocking' zelfs saai. Het valt me op dat ook alleen maar mannen aan dit gesprek hier meedoen. De dames lezen wel mee, maar willen liever een praktische invulling. Misschien is dat wel omdat de dames zelf in de praktijk ermee bezig zijn en de mannen nog in de denkfase zitten?

In ieder geval - genoeg gespeculeer. Hier een tof praktisch verhaal van Rick:

"Vandaag heb ik weer zo'n ervaring gehad met wat emerging church kan betekenen. "Hoe heb je voor het laatst ervaren dat je merkte dat je dat je visie in de wijk wordt opgepakt" vroeg de reporter van "de ochtenden" vanavond aan mij. Ik moest even nadenken. Ik liet ik mijn ervaringen de revue passeren. Ik moest erkennen dat dit gebeurt als mensen "van de straat" bij ons binnenkomen, de warmte ervaren, zich geaccepteerd weten en zo open worden dat ze spontaan worden en dingen eruit flappen die ze eigenlijk niet mogen of willen zeggen. Als een kind dat door z'n ouders links gelaten wordt zichtbaar opbloeit en weet dat het bij ons goed is om te vertoeven.

Wat heeft dat met emerging church te maken? Elke kerkleider van de "oude stempel" zou gelijk beginnen over geweldige bekeringen en zo. Maar ik wil niet alleen gericht zijn op het spirituele "zieltjes winnen", maar mensen in totaliteit als waardevol beschouwen en hen dat laten ervaren. En die stralende oogjes terugzien die even een blik van herkenning geven van "ik voel dat je mij accepteert" voordat er weer een scheldwoord uit de mond komt of er tegen de ander wordt aangetrapt. Ja dan krijg ik de rillingen over de rug."

Op zoek naar de ware kerk

Op de blog van Haije Bergstra staat een goed stuk aan de hand van de discussie die op deze site gaande is over 'emerging church':

"Op de blog van Matthijs Vlaardingenbroek is een discussie bezig om tot een ware omschrijving te komen van de emerging church. Ik meng me daar ook maar in.

"Een tijdje terug sprak ik iemand die in de VS een scriptie had geschreven over de emeging church. Zij zei dat de emerging church per definitie niet gedefinieerd wil worden. Deze weerstand is een reactie tegen modern denken dat alles in hokjes wil stoppen. Ook de relatie met het postmodernisme heeft dit in de hand gewerkt. In de UK zie je meer een mission-chaped-church idee dat zich verder uitbreidt. Daar heeft men, meer dan in de VS, te maken met een teruglopend kerkbezoek.

In één van de posts staat een link naar de site van Bram Krol. Krol heeft het niet zo op met de emerging church. Krol ziet de emerging church helemaal niet zitten, maar ik leer wel van zijn bezwaren. Hij ziet het als een volgende evangelische hype:

Dat hele gedoe met ‘emerging’ is een storm in een glas water. Het bestaat nauwelijks. We hadden dat een paar jaar geleden ook met de hype van de Huiskerkbeweging. De Duitser Simson had een boek gepubliceerd, waarin hij geen goede definitie gaf van wat hij nastreefde. Alles wat hem aansprak noemde hij ‘huiskerk’. Toen ‘toonde’ hij aan dat goede kerken beter zijn dan slechte… Nogal wiedes! Vervang Huiskerk door Emerging Church (ook al nauwelijks te definiëren), en we kunnen het hele parcours nog eens overdoen. Wat een heerlijke evangelische Tantalus kwelling! En wat staat ons daarna weer te wachten? Is de kerk werkelijk gediend met zo’n fata morgana?

Is de emerging church een storm in een glas water of een Evangelische tantalus kwelling? Dat is de vraag die hij terecht stelt. Hoe kunnen we dit voorkomen? Immers, de "Purpose driven church" ideeën heeft een basis van 2 bijbelteksten. Wie gebruikt die model na 5 jaar nog? Ik noem zo een aantal suggesties:"

Emerging pubers

Mark stelde de vraag "zijn er teveel rebellen en is er te weinig missionaire passie binnen het emerging-gebeuren?" Gijs en Atrhur reageren hierop:

"Ik denk dat iedereen verlangt naar erkenning, waardering, en dat soort dingen. Binnen een christelijke gemeenschap kun je dat heel goed ervaren. Totdat je langzaam maar zeker vraagtekens gaat krijgen, dingen anders wil, je misschien wel keihard gaat afzetten tegen bepaalde dingen. Dat is in zekere zin een ‘geestelijke puberteit’. Die puberteit is nodig om tot een evenwichtige, genuanceerde, meer zelfstandige geloofsvisie te komen.

Binnen het kerksysteem is er weinig ruimte voor zo’n geestelijke puberteit. Dan wordt je inderdaad als ‘rebel’ bestempeld. Eigenlijk hetzelfde als met biologische pubers, de term ‘puber’ is bijna een scheldwoord geworden. Dan kun je dus óf in het systeem blijven waarin je bent opgegroeid, en een soort geestelijke twaalfjarige blijven, of je verlaat je ‘ouderlijke gezin’, ontwikkeld je zelfstandig, en groeit naar geestelijke volwassenheid.

Daarom neem ik het ook niemand kwalijk als er meer gepraat dan gedaan lijkt te worden. Mensen die steeds meer moeite hebben met het kerksysteem en zich steeds meer aan de rand bevinden of er vandaan gaan, hebben een stuk genezing en een stuk vrije ontwikkeling nodig. Daarom lijkt de emerging conversation wel heel stoer theologisch en missionair, maar functioneert het tegelijk ook als een soort praatgroep voor geestelijke pubers. Nou ja, in ieder geval wel voor mij.

Daarnaast is het volgens mij een tik van mensen van onze tijd, van Nederlanders en van mannen om eerst helemaal te willen begrijpen wat je gaat doen, voordat je het gaat doen. Vertrouwen op Gods leiding is ook zo verrekte lastig..." (Gijs)

Arthur gaat hier verder op in:

"Als puber zet je je meestal eerst flink af tegen je ouders, dit is voor je eigen ontwikkeling een must, om zodoende op eigen benen te gaan leren staan, in je eigen gecreërde wereld, om vervolgens op een punt te komen om terug te keren naar al het goede van je roots.
Om samen in jouw eigen gecreërde en vrijgevochten wereld een stabiele eenheid te gaan vormen: vooruitstrevend, vernieuwend, maar toch ook zeker met diepe worteltjes.
Het lichaam vandaag de dag heeft missionaire mensen nodig, maar wel stabiele, ingewortelde en vernieuwende.."  (Arthur)

Zijn pioniers een stelletje rebellen?

Een goede reactie van Rick op de vraag of pioniers binnen gemeentestichting in nieuwe vormen een stelletje rebellen zijn:

"Ik zou veel eerder willen spreken over de term "pionier". Dat zijn mensen die onontgonnen gebied intrekken en daar het land rijp maken.

Pioniers zijn vaak ten diepste rebels, maar dat komt omdat ze niet met de algemeen geldende standaarden meegaan, maar hun eigen visie nastreven. Pioniers kunnen moeilijk in een omgeving werken waar mensen zijn die het oude willen behouden en het iedereen naar de zin willen maken.

Pioniers zijn in hun denken vaak veel verder dan waar de goegemeente mee bezig is. Daarom worden ze niet (h)erkend en worden ze als lastige rebel ervaren. Mijn eigen geschiedenis in de ontwikkeling van Villa Klarendal bijvoorbeeld is er een die teruggaat naar 17 jaar geleden (sory voor de jongeren onder jullie)!!! Toen al schoot er door me heen: als de lokale gemeente bezig gaat met wijkgericht werken, waar is dan de kerk? Dat werd in mijn kerk niet zo opgepakt, maar er werd me gelukkig wel ruimte geboden om te pionieren door als vertegenwoordiger van onze gemeente in een wijkplatform plaats te nemen."

Rebellen versus missionaire passie

Heb je teveel rebellen en te weinig missionaire passie ontmoet binnen het emerging-gebeuren?

Dit is een goede vraag! Dit is wat Mark ervan vindt:

"Ik wil niemand voor zijn voeten stoten, maar ik denk wel eens dat er wel veel gepraat maar weinig gedaan wordt. Aan passie ligt het vaak niet (of die nu uit missionaire overwegingen of uit eigenzinnigheid komt), maar misschien wel om die passie handen en voeten te geven. Als ik er zo over nadenk, dan ken ik eigenlijk maar drie echte missionaire projecten (geeft meteen aan hoe beperkt mijn blikveld is): In de praktijk, Villa Klarendal en de Mall (R'dam/Millinx). De rest zijn [auw...] missionaire wanna-be's zoals ikzelf?"

Emerging wormen

Op de netwerkavond van vorige week vrijdag heb ik me kwetsbaar opgesteld en alle deelnemers mijn wormenboerderij laten zien.

Uhm... ik heb namelijk een wormenboerderij. Wij houden namelijk in dit huis van dieren. We hebben in de tuin 12 kippen, 1 haan en een loslopend konijn. We hebben twee cavia's en loslopende muizen (aantal onbekend!) en sinds de zomer heb ik een wormenboerderij met daarin 11 vette wormen. (zie plaatje)

Interessant, maar wat heeft dat nou met 'emerging church' te maken behalve dat emerging church 'opkomende kerk' betekent en deze wormen ook met regelmaat opkomen om te eten en te poepen...

Mijn wormenboerderij ziet er niet uit. De blaadjes die ik erin heb gedaan, zijn allemaal aan het schimmelen, de takjes zijn dor en droog. Er hangt een muffe geur omheen. In mijn wormenboerderij heb ik twee coconnen gevonden van rupsen die volgens mij allang hartstikke dood zijn. Het is een dode beschimmelde boel, maar...

...de wormen vinden het prachtig! Niet dat ik ze zie feesten of dansjes zie doen, of zo! Ze worden vetter, langer en gedijen goed in dit landschap. Door al hun gegraaf en gepoep veranderen ze zelfs het gehele landschap. In een van de hoeken is langzaam maar zeker een berg aan groeien. Ik weet niet of ze een ontsnappingspoging aan het wagen zijn of als hobby ook willen bergbeklimmen, maar de berg wordt in ieder geval alarmerend hoog!

Heel interessant allemaal, behalve als je geen wormenboerderij hebt! Dus 99,99999% van de Nederlandse samenleving! Maar terug naar mijn punt:

Het had iets met de kerk te maken, met de dode coconnen en de wormen... Maar wat ik nu precies wilde zeggen, weet ik niet meer. Laat ik maar eerst mijn wormen maar weer eens gaan voeren. Kijken of ze al ontsnapt zijn!

Emerging rebellen - het gesprek gaat door!

Het 'emerging' gesprek gaat voort. Hier een vraag van Mark:

"Hoi Matthijs e.a.,

Vanavond zat ik zo nog eens na te denken over het doorlopende gesprek over emerging church/conversation de laatste tijd op je weblog. Ik vroeg mij af of heel dit gesprek niet ook te maken heeft met een spanningsveld tussen een vraag om (h)erkenning en de wil om een rebel te zijn.

Aan de ene kant willen graag dat men (de huidige leiders) ons voor vol aanzien, dat zij herkennen en erkennen dat God in ons leven werkt en door ons heen werkt - door wie we zijn en door wat we doen. En dat veel van ons gesprek het zoeken naar argumenten is om hen er hiervan te overtuigen, hun ogen hiervoor te openen, opdat we hun goedkeuring krijgen dat we mogen zijn zoals we zijn. Zouden we niet maar wat graag horen: "We geloven in jullie. Je bent goed zoals je bent. Ga maar, probeer maar, ontdek maar, maak fouten. Wij zijn hier om jullie te ondersteunen, op te vangen."

Leiderschap, kerk en de generatiekloof

Deze titel was het bijna geworden op een van de posts van Gijs, maar is helaas als te pretendieus gesneuveld. Jammer!

Het leuke van schrijven en lezen van blogs is dat blogs als een soort kapstok fungeren, waarop een discussie gestart wordt die dan op andere blogs verder gaat. Zo heeft Gijs twee interessante artikelen geschreven over 'leiderschap' en 'oud en nieuw in het koninkrijk'. Twee korte stukjes uit zijn posts om, zoals ze dat zo mooi in Engeland zeggen; 'to whet your appetite'...

Willekeurige gedachten over emerging leiderschap:

"Leiderschap heeft voor de jongere generatie niets te maken met positie of autoriteit, maar met relaties en invloed. Oftewel, de jonge leider functioneert niet in een hiërarchie, maar in een netwerk. Dat is een stuk minder overzichtelijk, maar dat is voor de jongere generatie geen bezwaar. Leiders lijken vooral twee dingen te doen: visie delen, of mensen inspireren, en mensen helpen om de volgende stappen te zetten in hun geestelijke reis."

Lees verder...

Oud en nieuw in een koninkrijk

"Dit doet me denken aan wat Stuart Murray zei, dat we zowel een vernieuwing nodig hebben van de bestaande kerken, als het stichten van nieuwe gemeentes. Ik denk dat hij gelijk heeft. Ik ben erg benieuwd wat er de komende jaren in Nederland gaat gebeuren op beide gebieden. Het christendom in Nederland krimpt nog steeds, veel ouderwetse kerken lopen leeg en er worden nog steeds kerken gesloten. Tegelijk zijn er groeiende gemeentes, en zijn er allerlei missionaire pioniersprojecten.

Toch bekruipt me een gedachte. Als de megakerken passen bij de leiderschapsstijl van de oudere generatie, en de kleinere, flexibele gemeenschappen bij de jongere leiders... sterven megakerken dan niet uit? Vallen die niet uit elkaar, bij gebrek aan leiderschap, in verschillende kleinere gemeenschappen? Zou het kunnen dat een megakerk door een leiderschapscrisis heengaat, en als het ware opnieuw geboren wordt als een bonte verzameling kleinere groepen en gemeenschappen?

Iets zegt mij dat dat de toekomst wordt van de kerk. Dat de megakerken als het ware de kathedralen zijn van het moderne tijdperk, die eerst de leegloop uit andere kerken zullen opvangen, en vervolgens uit elkaar zullen vallen."

Lees verder...

Emerging dream

Een leuk artikel van de site van Nico-Dirk:

"Op de verschillende blogs is een goed gesprek ontstaan over de emerging conversation/ emerging church.  Matthijs heeft om wat orde te scheppen in de chaos een prijsvraag uitgeschreven over de beste definitie van emerging voor Nederlandse context.

Omdat er eindeloos gepraat kan worden over wanneer een kerk nu wel of niet emerging is heb ik de definitie iets abstracter geformuleerd, de definitie wordt er niet simpeler van (geen checklist) maar wel dynamischer, organischer. Het wordt meer een kompasnaald, een richting, een visie, een droom.

Hier komt ie:
Emerging is een gesprek tussen 2000 jaar christendom en het Nederland van 21ste eeuw met de bedoeling een ontmoetingsruimte te ontwikkelen voor het Nederland van de 21ste eeuw en het evangelie van Jezus.

En wat bedoel ik er dan mee:

Nieuw 'beste boek' over emerging church

Volgens de blog van Andrew Jones is er een nieuw boek op de markt dat door sommigen tot 'beste' boek over emerging church is uitgeroepen. Het boek is 'Out of bounds church', geschreven door Steve Taylor. Het eerste hoofdstuk van dit boek kan je op deze site gratis inzien.

Ik heb het boek nog niet gelezen, maar komt waarschijnlijk wel op mijn verlanglijstje.

Gisteren heb ik wel een heel ander interessant document onder mijn neus gekregen. Het is een 'essay' van Martijn Vellekoop genaamd 'Nederland verandert, en wat doet de kerk?' Hij noemt het snuffelen aan postmodernisme, postchristendom en emerging church. Naar mijn mening is dit het beste Nederlandse document wat ik ken over deze onderwerpen. Ik ben er zeer van onder de indruk. Het is een soort 'Emerging church voor dummies', in de zin dat het in hele duidelijke bewoording uitlegt wat postmodernisme, postchristendom en emerging church inhoudt. Het is nu nog in concepttekst, maar ik hoop dat het spoedig beschikbaar zal komen.

Het enige wat jammer is, is dat het maar 19 pagina's bevat. Ik had wel uren verder willen doorlezen!

Emerging conversation

Brian McLaren spreekt liever niet over 'emerging church', maar over 'emerging conversation'. Het gesprek gaat ook hier verder...

"Daniel schrijft: "Volgens mij kun je nooit ontkomen aan vormen van organisatie en daarmee op langere termijn institutionalisatie. Daarom zijn er altijd nieuwe bewegingen nodig, zoals de kerkgeschiedenis aantoont."

In de kerkgeschiedenis gebeurt dit keer op keer. Maar ik hoop dat we de lessen uit de geschiedenis zullen leren. Er zijn geen nieuwe bewegingen meer nodig, als de hele Kerk een beweging is die voortdurend instapt in de nieuwe dingen van God. Om dat te bereiken moeten we voorkomen dat organisatie leidt tot institutionalisering. Hoe je dat bereikt, welke factoren een rol spelen en welke processen plaats vinden, is volgens mij vrij onontgonnen gebied.

Mijn vuistregel: het Lichaam van Christus is een organisme. Alles wat er aan organisatie plaats vindt, is niet essentieel, maar instrumenteel. Zoals een mens instrumenten gebruikt om zijn lichaamsfuncties te versterken en verbreden (kleren om beter warm te blijven, een stoel om beter te zitten, etc) gebruikt de kerk organisatie als instrument. Goede organisatie is dus doelgericht, flexibel en decentraal, en staat ten dienste aan het organisme." (Gijs)

Emerging church en institutionalisatie

Het thema van emerging church maakt leuke discussies los:

"Wat ik me afvraag, is: wat gaat de ontwikkeling van de emerging church zijn in de komende jaren? De pinkster/evangelische beweging is voortgekomen uit het feit, dat mensen niet meer in de gevestigde kerken konden vinden wat ze nodig hadden, nadat ze zelf tot een levender geloof gekomen waren. Nu zie je, dat de pinkster- en evangelische gemeentes ook geïnstitutionaliseerd zijn (ook modeldenken dus).

Dus vandaar mijn vraag: hoe zien jullie die ontwikkeling voor de emerging church?" (David)

Goede vraag! Moet je willen voorkomen dat zoiets als emerging church (wat het dan ook is) over een aantal jaar een institutie is geworden?

"Volgens mij kun je nooit ontkomen aan vormen van organisatie en daarmee op langere termijn institutionalisatie. Daarom zijn er altijd nieuwe bewegingen nodig, zoals de kerkgeschiedenis aantoont. Ik hoop dat de emerging manier van denken een beweging wordt binnen de kerk in Nederland en niet de betekenis gaat krijgen van platform van een groep gefrustreerde kerkverlaters. Daarnaast denk ik dat er ruimte moet zijn voor emerging pioniersprojecten, gesteund door de kerken, die experimenteren met andere vormen van kerk-zijn. Belangrijkste is dat we zoekenderwijs de Blijde Boodschap willen communiceren aan een verloren, postmoderne wereld en dat we geloven dat dat primair een taak van de gemeente is. Dat is eigenlijk 'emerging'."   (Daniel)

Wat koop je voor modellen?

Zoals we weten, heeft Nico-Dirk een voorliefde voor vormen en modellen. Hieronder een goede reactie op 'etikettering van de kerk':

"Modellen, theorie vorming etc. ik kan er echt wild van worden, ik kan genieten van de elegantie van een model; biologisch, theologisch of politiek (nee ik ben niet cynisch, ik meen het!).

Maar wat koop je ervoor als je in The Mall met barkruk gooiende jongens en meiden te maken hebt? Als je bij een graf staat? Of bij een wieg?

Wij mensen modderen voort; we wandelen met Jezus en met elkaar, Hij vertelt de weg, Hij verwacht dat we mens zijn, dat we denken en overwegen. Een model kan helpen, hoeft niet, de ene mens kan er iets mee de ander niet. Een model kan en mag ons handelen niet bepalen dat recht is voorbehouden aan de vruchten van de Geest (Galaten 5) en de stijl van Jezus (Bergrede)."

Emerging church in Nederland (2)

1. Identificatie met Jezus. Jezus proberen na te volgen in deze tijd

Zoals beloofd zou ik iets proberen weer te geven van hoe wij hier bij 'In de Praktijk' omgaan met de 16 kenmerken van 'emerging church' zoals beschreven in het boek 'Jezus in de Millinx'. Eerlijkheidshalve moet ik er bij zeggen dat de emerging elementen binnen ons werk en onze gemeente voornamelijk verbonden zijn aan de gedachtewijze en theologie van Lindsey (mijn vrouw) en ik. Onze kleur heeft tot nu toe ook duidelijk de kleur van ons gemeentestichtend werk bepaald. Dus als we praten over emergingachtige kenmerken van In de Praktijk praten we eigenlijk over emergingachtige kenmerken van de familie Vlaardingerbroek. Even ter verduidelijking...

- Hoe gaan we om met de identificatie met Jezus?
- Hoe geven we invulling aan het na volgen van Jezus in deze tijd?

Soms is het belangrijker om de juiste vragen te stellen dan om de juiste antwoorden te vinden. Het vinden van antwoorden op deze vragen is een levenslang proces, maar het stellen van deze vragen zegt iets over de richting, je passie, je visie en je theologische kijk.

Win jij de 'emerging' prijsvraag?

"Het lijkt erop dat emerging bij uitstek iets is waar je je vinger niet achter kan krijgen. Lastig te definiëren, complex, en erg dynamisch. Wie niet kan leven met die onduidelijkheid, hoort er klaarblijkelijk niet bij."- Gijs

Emerging church is lastig te definieren. Toch denk ik dat we met elkaar een goede definitie kunnen maken voor 'emerging church' in Nederland. Daarom daag ik je uit...

Schrijf de beste definitie van 'emerging church in een Nederlandse context' en je wint...

... een boekenbon ter waarde van 12,50 euro.

Critici, liefhebbers, denkers, bloggers, lezers, twijfelaars, praktijkmensen, theologen stuur je definities in. Een professionele jury zal uiteindelijk de beste definitie kiezen. Doe je mee?

Etikettering van emerging church

Een reactie van David op de discussie over emerging church:

"Om met Kabouter Lui te spreken: "Ik word daar zo moe van."
Al die discussies, waar ik nu overigens ook me in meng. Maar waarom wordt er zo moeilijk gedaan over de emerging church? Het lijkt wel of we alles proberen in structuren te vangen, en als er geen structuur is, dan worden we gek. Aan de andere kant zie ik het ook weer aan de hele discussie hier, en in de punten die genoemd worden in het boek van Daniël. Want ook hier worden weer puntsgewijs de kenmerken van een emerging church genoemd. Dus.... als je niet aan deze kenmerken voldoet, mag je het etiket "emerging" niet dragen? Dit komt op mij net zo over als de etikettering, die in de evangelische hoek, en de gereformeerde hoek, etc wordt gebruikt.

Is het niet een beter idee als we alle etiketten, namen etc. achter ons laten en gewoon dat gaan doen waarvoor God ons roept, en wat op onze weg komt? Volgens mij is dat veel belangrijker dan naampjes."

Goede vragen...

Moeten we 'emerging' worden?

Gisteren noemde ik als critici van 'emerging church' de naam van Bram Krol. Hij heeft vorig jaar een column in het 'Bulletin voor gemeentegroei' over emerging church geschreven:

"Er is een discussie gaande of we momenteel niet de hele kerk op de schop moeten nemen, om daardoor beter het Evangelie te kunnen verkondigen. Een modeverschijnsel is het streven naar ‘Emerging churches’, weinig gestructureerde, onofficiële gemeenschappen barstensvol spontaniteit. .

Allemaal emerging? S.v.p. niet! De Here beware ons ervoor! Ik geef daarvoor drie redenen aan.

Emerging bloggers en de traditionele kerk

De afgelopen dagen hoor ik van verschillende bloggers die nadenken en schrijven over 'emerging church' de volgende strekking:

"Ik hoop dat alle zegen die pioniers, gemeentestichters, 'emerging' lui, etc ontvangen, ook tot opbouw is van de rest van het Lichaam. Wat emerging ook is, het is in ieder geval deel van een groter geheel, moge het tot zege zijn voor gereformeerden, Roomsen, baptisten en charismatischen. - Gijs"

Emerging mensen willen de algemene kerk tot zegen zijn; nieuwe missionaire projecten en gemeenten starten, niet omdat we ons willen afzetten of afzonderen, maar om uiteindelijk een zegen te zijn voor allen...

Kritiek op 'emerging church'

Tot nu toe is er nog weinig duidelijke kritiek op de 'emerging church'. Meneer Geelhoed lijkt samen met Bram Krol de meest uitgesproken critici. Om eerlijk te zijn, vind ik oprechte kritiek alleen maar goed. Waarom? Omdat we als beweging ons hier aan kunnen spiegelen en als het nodig is ten goede veranderen. Als ik het bezwaar van meneer Geelhoed tegen de emerging church zie, valt mij vooral zijn liefde voor het evangelie op. Deze liefde deel ik met hem. En hij stelt ook twee goede vragen:

- Is de emerging church teveel of misschien wel te weinig bezig met comtemplatie?
- Is de emerging church een beweging die niet alleen de vorm van de kerk, maar de inhoud van het evangelie wil veranderen?

Hieronder het bezwaar van meneer Geelhoed:

Bloggers in gesprek over emerging church

Het leuke van een blog is dat mensen via de reacties een heel gesprek met elkaar kunnen starten. Zo zijn aan de hand van mijn post 'emerging church in Nederland (1)' een aantal bloggers met elkaar in gesprek geraakt. Normaal laat je deze reacties gewoon onder de post staan, maar ik vond het de moeite waard om ze in een post onder te brengen.

Hieronder bloggers in gesprekken over 'emerging church':

Kenmerken van 'emerging church'

Daniel de Wolf beschrijft ons in zijn boek 'Jezus in de Millinx' als een voorbeeld van  'emerging church' in Nederland. Om emerging church toe te lichten, geeft hij in zijn boek een lijst van 16 kenmerken van de 'emerging church' en een postmoderne spiritualiteit. Als team van 'In de Praktijk' hebben we naar deze kenmerken gekeken om te kijken in welke mate zij deel zijn van ons werk, wie we zijn en wat onze visie is. De komende weken wil ik per kenmerk iets vertellen over hoe wij hier mee omgaan in wie we zijn en wat we doen. Maar eerst eens de lijst:

Emerging church in Nederland (1)

Ook in Nederland horen we (gelukkig) de laatste tijd steeds meer over het begrip 'emerging church'. Zoals uit een eerdere post blijkt dat wat er momenteel in de christelijke media over emerging church geschreven wordt, nog voornamelijk negatief is. Er heerst bij sommingen zelfs de angst dat het een beweging is die de kerk steeds meer in de 'grote afval' leidt. Alsof de emerging church de wereldwijde kerk, net als de stemmen in Amsterdam, mee kan trekken in een gigantische kliko. 

Wat is emerging church?

Van de week las ik het blad Uitdaging. Dit is niet echt een blad waar ik fan van ben, maar ik krijg hem soms via via. Tijdens het lezen viel mijn oog op een titel genaamd: 'Contemplatief christendom overspoelt Nederland'. Interessant! In het artikel viel voor het eerst, zover ik weet, de term 'emerging church' in de Uitdaging. Wat zouden ze erover schrijven, dacht ik. Helaas was het een negatieve reactie, waarbij de emerging church in de comtemplatieve hoek werd gezet, waarbij er kritische vragen werd gesteld over contemplatief christen zijn.

Wat me opvalt is het volgende. Tot nu toe heb ik pas in twee evangelische bladen de term 'emerging church' zien vallen. Beide waren redelijk tot uiterst negatief. Naar mijn mening hadden beide schrijvers zich niet goed verdiept in wat 'emerging church' werkelijk is. Natuurlijk is het ook moeilijk om deze beweging duidelijk weer te geven. Iemand die dit volgens mij wel goed heeft gedaan, is Scot McKnight, die hierover onlangs voor het Westminster Theological Seminary  een lezing gaf. Het is een Amerikaanse kijk op de Amerikaanse emerging church, maar dat terzijde. Als je binnen een half uur wilt ontdekken wat 'emerging church' inhoudt, raad ik je dit document aan.

Download what_is_emerging_church.pdf