De afgelopen jaren ben ik mij aan het verdiepen in het Keltisch christendom, vandaar ook mijn vele reizen naar de Schotse eilanden, zoals Iona, Mull en Canna. In ons moderne christelijke leven zijn we vaak geneigd om alles te zien als een rechte weg: van A naar B, van geboorte tot de hemel. Maar wist je dat de Keltische christenen een heel ander perspectief hadden? Voor hen was het leven een cirkel, een cyclus die verbonden was met de seizoenen, het ritme van de natuur en het Wiel van het Jaar. Ze stonden niet los van de schepping, maar leefden zoveel mogelijk in harmonie met de wereld om hen heen.
🌞 Volgende week zondag, 22 september, is de dag van de herfstequinox - het moment waarop nacht en dag precies even lang duren en daarom in perfecte balans zijn. Voor één dag komt de zon precies in het oosten op en gaat ze precies in het westen onder.
Een dag die we in onze Westerse manier van leven gemakkelijk aan ons voorbij kunnen laten gaan. Als ik voor mezelf spreek, merk ik dat ik vaak zo geïsoleerd van de seizoenen om mij heen leef, dat ik het niet eens merk. Voor de Keltische christenen lag dit echter radicaal anders. De herfstequinox was voor hen onderdeel van de acht grote feesten van het jaar en dé gelegenheid om stil te staan bij de balans in hun eigen leven.
Al een paar jaar zwem ik meerdere keren per week in de zee. In elk jaargetijde, in elk seizoen, in vrieskou en hittegolf. Door dit zwemmen in de zee probeer ik als mens meer in contact te staan met deze cirkel, met de seizoenen. Maar ik heb ontdekt dat het voor mij de tijd is voor een stap verder. Kan ik leren om meer in verbinding te staan met het Keltisch christendom en om de speciale tijden en feesten in het Wiel van het Jaar te gaan vieren? En hoe doe ik dat dan?
Dit is mijn streven! Vandaar deze vijfdelige serie over de herfstequinox in de komende week.
Misschien wel om mezelf te dwingen om hier echt bij stil te leren staan, het proces aan te gaan, af te remmen, van de snelweg van het leven af te komen en heel bewust te worden van de cirkel van de dag, van de seizoenen en van het Wiel van het Jaar.
Wat als ik, in de voetsporen van de Keltische christenen, de herfstequinox mij laat uitdagen om stil te staan bij de vier belangrijkste verbindingen in mijn leven:
Met de natuur: Hoe verbonden ben ik vandaag de dag met de schepping? Durf ik een moment te nemen om te kijken naar de natuur om mij heen, mijn plaats daarin te zien, en mezelf af te vragen: Welke kleine stap kan ik nemen om mijn verbinding met de schepping te versterken?
Met de ander: Hoe staat het met mijn relaties? Zijn er misverstanden, spanningen of verwachtingen die mij en de ander uit balans halen? Mag de herfstequinox een kans zijn om opnieuw verbinding te maken, open en eerlijk, zonder ruis?
Met mezelf: Durf ik stil te staan bij de delen van mezelf die ik misschien liever wegduw? Mijn verleden, kwetsbaarheden, schaduwkanten - mogen die er zijn? Wetend dat in balans zijn met mezelf betekent ruimte geven aan mijn hele wezen, met liefde en acceptatie.
Met de Schepper: Wat houdt mij soms tegen om volledig in Zijn liefde te rusten? Angst, schuld, afwijzing, minachting, oordeel? Durf ik al die dingen los te laten en mijn hart in balans te brengen met Zijn onvoorwaardelijke liefde?
Dit en meer wil ik deze week, voorafgaand aan de herfstequinox op 22 september, gaan ontdekken, bij stilstaan en vieren.
Het ritme van de natuur als een spiegel voor mijn ziel, met de hoop om meer balans in het leven te vinden.
🙏✨ " Zoals de bladeren vallen en de dagen verkorten, leer mij het ritme van Uw schepping. Moge ik wandelen in balans met de seizoenen, en mijn hart afstemmen op Uw heilige wil.”
#KeltischChristendom #Herfstequinox #Balans #WielVanHetJaar #ChristelijkLeven #NatuurEnSchepping