Het is inmiddels 2008. De Joy gemeente opent een nieuw kerkgebouw en ik ben uitgenodigd om er bij te zijn.
Op het industrieterrein net buiten Amstelland heeft de gemeente Joy een nieuw gebouw laten bouwen. Het hele project heeft 28 miljoen euro gekost, maar daarmee hebben ze dan ook een van de meest vooruitstrevende kerkgebouwen in Nederland met een zaal waarin wel vierduizend mensen kunnen. Het hele leiderschap van evangelisch en charismatisch Nederland is uitgenodigd om bij de officiële opening te zijn. Ook ik heb een uitnodiging ontvangen. Senior pastor Michael van de Life gemeente in Colorado, waaraan Joy verbonden is, gaat de opening verrichten. Ik twijfel nog even of ik zal gaan, maar ik ben te nieuwsgierig. Dit wil ik zien!
Ik ben niet gauw onder de indruk van een gebouw, maar dit is toch wel heel bijzonder. We worden ontvangen door gemeenteleden die ons in groepjes van tien een rondleiding door het gebouw geven. De hoofdingang blijkt helemaal van marmer te zijn. In de ontmoetingshal, waar gemakkelijk achthonderd mensen terecht kunnen, is een Starbucks-achtig restaurant, waar je kunt dineren. Er is een hele grote boekwinkel, misschien wel de grootste evangelische boekwinkel in ons land. Ik bezoek tientallen kantoren, een speelruimte voor de kinderen waar een indoorspeeltuin niet voor onder doet, een tienercafé met alles erop en eraan.
“We naderen het machtscentrum van de kerk: de beide kantoren van pastor John en Annelies. De luxe straalt er van af.”
We gaan langs meerdere kinderruimtes. Dan komen we bij de zij-ingang. Hier zit een secretaresse achter een prachtig eikenhouten bureau. We naderen het machtscentrum van deze kerk. We lopen een gang door en komen uit in de beide kantoren van pastor John en Annelies. Het lijkt wel het kantoor van de directeur van een groot bedrijf. De luxe en macht straalt ervan af.
De tour gaat verder. Langs de televisiestudio’s, de opnamestudio, de kleedkamers en de kamer van de regisseur. Dan staan we voor de deur van de grote zaal. Onbewust houd ik mijn adem in. De zaal is enorm met duizenden pluche rode stoelen. Maar wat mij gelijk opvalt, is de waterval links van het podium. Het water klatert van vijftien meter hoogte in een groot glazen bad dat twee meter boven de grond hangt. De muur naast de waterval is gemaakt van rotsen en het water lijkt zo uit de rotsen te komen. Het is alsof je naar een natuurlijke waterval kijkt. Het glazen bad is een vierkant van ongeveer drie bij drie meter en anderhalve meter hoog. Vanaf het podium kan je via een trap in de rotsen het bad instappen. In het bad zwemmen grote vissen. Het geheel lijkt regelrecht uit een subtropisch zwembad of uit de Efteling te komen. Ik ben onder de indruk. Vooral als onze gids vertelt dat dit het doopbad van de gemeente is, waar maandelijks twintig mensen gedoopt worden.
Het podium in de zaal is enorm. Achter het podium hangt een scherm van twintig meter breed en tien meter hoog. Onze gids vertelt ons dat dit scherm bestaat uit miljarden pixels. Je hebt dus geen projectoren nodig voor het beeld. Het doet me denken aan de beeldschermen die ik bij het concert van U2 heb gezien, maar ik wist niet dat ze zo groot konden zijn.
“Er is een lift in het podium waarmee de praiseband omhoog komt en neerdaalt. Ik kijk omhoog en zie honderden lampen. Het voelt alsof ik een professioneel concert zit.”
Onze gids gaat alweer verder. Er is een lift in het podium waarmee de praiseband omhoog kan komen en tijdens de preek weer neer kan dalen. Ik kijk omhoog en zie honderden lampen. Het meisje vertelt ons dat ze een lichtshow kunnen geven waarvoor een popconcert niet onder doet. Bij elke dienst werken er twintig technici en een crew van negen cameramannen, waaronder een camera aan een hele grote kraan die het gehele podium kan bestrijken. Technici zijn overal druk in de weer, want de openingsdienst begint over een half uur. Onze gids beëindigt de toer, dankt ons hartelijk voor onze aandacht, en moedigt ons aan om alvast plaats te nemen in de grote zaal. Ik houd voor mezelf een plaatsje bezet en ga nog even snel een cappuccino halen in het restaurant.
De dienst begint precies op tijd. De lichten gaan uit. We worden verwelkomd met een geweldige lichtshow. Het podium is leeg. Dan vult het podium zich met rook en komt de band met de lift omhoog. Ze beginnen gelijk te spelen. Het zijn allemaal Engelse liederen, overgenomen vanuit de Colorado gemeente. Het beeld op het grote scherm is heel scherp. Ik kan alles precies zien. De technici maken gebruik van computertechniek in het beeldmateriaal. Alles heeft een ‘wow’-factor. Het voelt alsof ik in een professioneel concert zit. Na een aantal liederen daalt de band weer af met de lift en wordt de zaal helemaal donker.
“God heeft hen aangesteld als leiders over Nederland en hij roept ons op om onder hun zalving te komen staan.”
Twee grote spotlichten gaan aan. Onder gejuich en geklap komen John en Annelies hand in hand het podium opgelopen. Ze zien er stralend uit. Annelies draagt een prachtige jurk die zo te zien duizenden euro’s gekost moet hebben. John zit strak in het pak. We worden hartelijk welkom geheten. De band komt weer omhoog waarna pastor Michael uit Amerika het woord krijgt. Hij vertelt hoezeer hij onder de indruk is van pastor John en pastor Annelies, dat hij ervan overtuigd is dat zij een landelijke roeping hebben en dat het een goede plek is om te schuilen onder hun paraplu. God heeft hen aangesteld als leiders over Nederland en hij roept ons op om onder hun zalving te komen staan. Het beeld wat gelijk in me opkomt is dat van een paraplu vol gaten. Je wordt hoe dan ook nat. Het doet me denken aan het apostelverhaal van een paar jaar geleden.
Pastor Michael haalt John en Annelies op het podium en laat hen vertellen over hun nieuwe bediening. De gemeente Joy heeft uitzendrechten gekocht voor de lokale televisiezender. De diensten van de gemeente Joy worden nu elke zondagmorgen tussen negen en elf uur op TV-Amstel uitgezonden. John vertelt ons dat er elke zondagmorgen duizenden mensen kijken en dat ze plannen hebben om ook landelijk te gaan uitzenden.
Pastor Michael roept ons op om te gaan staan en niet alleen voor pastor John en pastor Annelies te bidden, maar te erkennen welke belangrijke landelijke functie God hen in ons land heeft gegeven door ook financieel in hen te investeren. Hij gaat hier nog een kwartier over door, waarna er formulieren worden uitgedeeld. Het zijn automatische incassoformulieren, waarop je kunt aankruisen welk bedrag je wilt geven. Het minimumbedrag op het formulier is honderd euro. Het gaat van honderd euro naar 250, 500, 1.000 euro. We krijgen twee minuten de tijd om onze keuze te maken, waarna de emmers langs komen. Als ik goed kijk, zie ik dat deze formulieren geen eenmalige incassoformulieren zijn, maar maandelijkse giften die automatisch van mijn rekening zullen worden afgeschreven. Tja…
“Wat mag jou een beweging van God kosten? De Heer wil geritsel horen, geen gerinkel.”
Ik vul mijn formulier niet in, maar stop het in mijn broekzak. In plaats daarvan doe ik een paar euro in de emmer. Ik hoor maar weinig geld in de zaal rinkelen. Pastor Michael heeft ons tijdens zijn collectekwartier uitgedaagd om God niet te beledigen door ons muntgeld in de collecte te doen. Hij haalde het gedeelte aan vanuit het Oude Testament waarin koning David kon horen dat God in beweging kwam door het geritsel in de bomen. “Het was geen gerinkel, maar geritsel waardoor David wist dat God in beweging was. God is ook hier vandaag in beweging. Laten we hem niet begroeten met het geluid van gerinkel, maar met het geluid van geritsel. We beledigen God als we Hem tekort doen met ons muntgeld. Een beweging van God mag je wat kosten. Wie wil God in beweging zien komen hier in Nederland?”
Een groot gedeelte van de zaal juicht hard mee. “Het geritsel van beloftes van vijfhonderd en duizend euro wil ik vandaag hier horen. God wil in beweging komen. Maar het moet ons ook wat kosten. Wat mag jou een beweging van God kosten?” Hij laat een stilte vallen. “Wil jij een beweging van God in de weg staan doordat het jou niks mag kosten? Wil jij degene zijn die dit blokkeert? Die ervoor zorgt dat God niet kan bewegen? Laten we hem begroeten met geritsel! De Heer is hier. Hij wil in beweging komen. Ik hoor het geritsel al”
Ik vermoed dat er vandaag hier tienduizenden, misschien wel honderdduizend euro opgehaald gaat worden. Hoeveel zal hiervan naar de onkosten van pastor Michael gaan? Ik wil het niet eens weten… Pastor Michael roept ons op om weer te gaan staan en met hem voor deze twee geweldige mensen te bidden. Ik heb helemaal geen zin om te bidden. Ik voel me gemanipuleerd. Ik wil hier weg…
- wordt maandag vervolgd -