Iemand van het Oude Wijken Pastoraat in Dordrecht neemt het woord. Hij geeft aan dat hij het idee heeft dat hij geestelijk op een heel ander niveau lijkt te zitten dan de vorige sprekers. Hij vraagt zich af of wij God niet op de verkeerde plek zoeken. Is het niet zo dat God te vinden is onder de armen, de asielzoekers, de drugsverslaafden, de hangjongeren, de gevangenen, de gebrokenen? Zijn stelling is “In onze zorg, betrokkenheid en liefde voor de mensen aan de onderkant van de maatschappij vinden we God in de ander. We vinden God in de alcoholverslaafde, in de kroeg, tussen de Marokkaanse jongeren. Niet om daar God te brengen in onze woorden, maar de God te ontdekken die daar allang aanwezig is.”
Een man die betrokken is bij de gebedsbeweging Op de Bres krijgt het woord. Hij bedankt de vorige spreker voor zijn waardevolle bijdrage, maar wil graag ook aandacht vragen voor de geestelijke strijd. Welke geestelijke machten en overheden moeten we in gebed overwinnen, zodat God Zijn kracht vrij kan zetten? Zijn we ons bewust van de bolwerken in steden en landen?
Iemand uit de profetische beweging valt hem bij. Volgens deze meneer zijn er vanuit de Vrijmetselarij allerlei occulte verbonden gemaakt, waardoor er in Nederland zo’n duister klimaat heerst. Deze bolwerken moeten ontdekt, beleden en verbroken worden. Ook de rol van verzoening is volgens hem hierin uiterst belangrijk. Welke zonden uit het verleden geven recht aan bolwerken om hier nog steeds te mogen zijn? Als wij als christenen namens ons voorgeslacht deze zonden belijden en ons verzoenen met God en de ander, vervalt het recht van deze geestelijke bolwerken en kan er geestelijk ruimte komen in ons land.
Het valt me op dat meerdere personen in de groep driftig meeknikken.
Een jonge vrouw, die ik ken vanuit de Emerging beweging vraagt het woord. Zij geeft toe zich niet zo verdiept te hebben in al de zaken die de vorige spreker heeft besproken. Zij vraagt zich af of wij als gemeente niet teveel bezig zijn met activiteiten in een gebouw. Zouden wij God niet opnieuw kunnen leren zien en ervaren in de natuur; in Zijn schepping? Kijken we niet op de verkeerde plek? Gebruiken we niet teveel tweedehands aanbidding? Liederen die door anderen vanuit een moment van verwondering geschreven zijn en die we jaren later nog steeds gebruiken? Zouden we ons niet opnieuw moeten leren verwonderen over hoe de Schepper zich openbaart, zich laat kennen en zich laat ontmoeten in de schepping?
Vanuit de evangelische en charismatische aanwezigen lijkt er een beetje met onbegrip op haar gereageerd te worden. Tweedehand aanbidding - waar heeft ze het wel niet over?
Een predikant vanuit de Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt neemt nu het woord. Hij vertelt hoe hij vol interesse heeft geluisterd naar onze gesprekken en verwonderd is over de diversiteit in de groep. Ook hij heeft een stelling. “God verbindt zich aan Zijn woord. In het voorlezen en de verkondiging van Zijn woord is God aanwezig. Hij spreekt tot ons, bemoedigt en corrigeert ons. Hij bouwt ons op. Je kunt Gods aanwezigheid niet loskoppelen van Zijn woord, noch Zijn woord loskoppelen van Zijn aanwezigheid.”
Een afgevaardigde van Het Zoeklicht stelt een vraag bij onze verwachting. Verwachten we nog wel de wederkomst van Jezus? Is dat niet waar het om gaat? Dat we ons klaar maken voor de opname van de gemeente en Zijn heerlijke wederkomst, waarna we voor eeuwig van aangezicht tot aangezicht met Hem kunnen leven? Hij geeft aan dat hij het jammer vindt dat hij dit hele aspect van Jezus wederkomst en de rol van Israel nog helemaal gemist heeft in onze gesprekken.
Iemand van stichting Opwekking krijgt het woord.
Ik voel een lichte hoofdpijn in me opkomen. Teveel tegenstrijdige gedachten jagen door mijn hoofd.