Plaats
Een McDonald’s restaurant aan de snelweg in het midden van het land ergens in de eerste week van december 2008
Doel
Een landelijke ontmoeting van afgevaardigden van christelijke stichtingen, organisaties en denominaties om met elkaar stil te staan bij de vraag “Waar is God in Nederland?”
Wie
Er zijn ongeveer twintig mensen aanwezig, inclusief ondertekende. We spreken met elkaar af om in interne verslagen geen namen te noemen en ook geen officieuze notulen van deze ontmoeting te maken, aangezien notulen van deze aard in evangelisch Nederland niet vertrouwelijk kunnen blijven. Dat hebben we maar weer gezien in eerdere landelijke ontmoetingen dit jaar.
Verslag
Een medewerker van Heil des Volks uit Amsterdam heet ons welkom. Hij houdt een korte opening, waarin hij de stelling plaatst dat God zich in ons land op de achtergrond lijkt te houden, omdat God ons wilt beschermen tegen Zijn oordeel. “Als Hij Ananias en Saffira al liet dood vallen vanwege een leugen, wat zou er dan met ons gebeuren? Hoe staat het met leugens in ons leven en in onze gemeentes? Is Gods norm veranderd? Of houdt Hij zich juist wat afzijdig, omdat er anders te veel doden zouden vallen?”
Een medewerkster van Jong en Vrij, die erg enthousiast is over het onderwijs van pastor Prince uit Singapore neemt het woord. Ze geeft aan dat ze het hele aspect van genade mist in het verhaal van de eerste spreker. Vol enthousiasme vertelt ze over de tijd van genade waarin we leven. Ze is totaal niet eens met het idee dat God ons wilt straffen. “Er is geen blokkade tussen ons en God. We mogen altijd zo maar bij Hem komen en hier genezing en voorspoed ontvangen.” Ze daagt ieder van ons uit om in de rijkdom van Gods genade te gaan leven.
Een afgevaardigde van Trin vertelt over de Firenights in Nieuwegein; speciale bijeenkomsten die ze het afgelopen jaar gehouden hebben. Duizenden mensen zijn hier naar toe gekomen. De zalving van God was duidelijk aanwezig. Hij vertelt hoe hij het heerlijk vond om te zien hoe mensen vol passie en verlangen zich uitstrekten naar God en dat God met Zijn geweldige aanwezigheid kwam. Ze hebben vele getuigenissen van hoe mensen tot bevrijding, herstel en genezing zijn gekomen. Voor hem was er geen vraag waar God is in Nederland, maar meer of wij bereid zijn Hem te ontmoeten.
Een voorganger van de Baptisten Unie krijgt nu het woord. Hij zet zijn vraagtekens bij onze zucht naar verlangens en ervaringen. Is het wel goed om elke keer weer zoveel te willen ervaren? Gaat het bij geloven wel om het ervaren, of is dit maar een heel klein deel hiervan? Moeten we voelen dat God aanwezig is om dit te weten? Zijn stelling is dat “God aanwezig is in Zijn lichaam en dat als wij als gemeente bij elkaar komen, God er altijd is. Niet omdat wij dit nu voelen, maar omdat Hij dit in Zijn woord beloofd heeft”.
Een Katholieke priester die tot nu toe aandachtig heeft zitten luisteren, vertelt over hoe zij in de Katholieke kerk God elke week weer ervaren in de Eucharistie viering. Hij vertelt over hun vast geloof dat de hostie tijdens de Eucharistie viering letterlijk veranderd in het Lichaam van Christus en hoe hier het stille wonder plaatsvindt van Gods aanwezigheid en hoe God lijfelijk aanwezig bij hen is. Hij geeft te kennen dat hij niets begrijpt van onze ervaringen van gemis van Gods aanwezigheid in de kerk.
Een Pinksterbroeder springt hier op in. Hij vindt het geweldig dat de Katholieke kerk wekelijks bemoedigd wordt door deze gedachte. Maar het is wel een onzichtbaar wonder. Waar zijn de wonderen en tekenen die God ons beloofd heeft? Hij vertelt hoe hij onlangs in België naar een samenkomst van Benny Hinn is geweest en daar met zijn ogen wonderen heeft gezien en God zo sterk ervaren heeft. Zouden we Benny Hinn niet gezamenlijk kunnen uitnodigen om naar ons land te komen en ook hier samen Gods aanwezigheid en kracht te ervaren tijdens deze diensten?
Een Bijbelleraar van stichting Het Morgenrood schudt zijn hoofd, al luisterend naar de pinksterbroeder. Als hij het woord krijgt, probeert hij de aanwezigen in een aantal minuten uit te leggen dat er verschillende bedelingen in de Bijbel zijn. Hij vertelt ons dat we nu in de tijd van de genade bedeling leven, waarin geen wonderen en tekenen meer plaatsvinden. Pas in de bedeling van het Koninkrijk als God Israel gaat herstellen, zullen de wonderen en tekenen weer terugkeren. Hij eindigt met de woorden: “Als je een verkeerd theologisch kader gebruikt en niet de tijden in de Bijbel begrijpt, zal je voortdurend leven met teleurstellingen en dingen verwachten die er nu niet zijn.”
Een leider uit de Charismatische wereld vindt dit maar een armoedig beeld van het geestelijk leven. Moeten we onze theologie bouwen rondom de armoede van ons geestelijk leven? Op hem komt het over alsof de vorige spreker zegt: “We ervaren zo weinig wonderen en tekenen, dus daarom zullen we wel in de tijd van geen wonderen leven.” Moeten we ons juist niet uitstrekken naar de beloften in Gods woord en ons afvragen wat de belemmering is dat wij zo weinig van Gods aanwezigheid en kracht ervaren in de kerk? Bidden we wel genoeg?
De Bijbelleraar van Het Morgenrood schudt weer zijn hoofd. Hij heeft nooit beweerd, dat omdat we zo weinig wonderen ervaren, we niet meer in een tijd van wonderen leven. Volgens hem is dat het paard achter de wagen spannen. Kijken we naar onze ervaringen en bouwen hier onze theologie omheen of is het net andersom? Het gaat er volgens hem niet om wat we ervaren, maar om een juist Bijbelsinzicht.
Een afgevaardigde van Fire Nederland vraagt of hij terug mag komen op de vraag ‘bidden we wel genoeg?’ Vol vuur vertelt hij over de landelijke dag van gebed en verzoening die gaat komen op 09-09-09 op het Malieveld in Den Haag. Als wij ons als kerk verootmoedigen, onze zonden afleggen en God gaan zoeken in vasten en voorbede, zal Hij dan niet met kracht en majesteit komen? Maar we zijn niet gewend om te vasten en echt voorbede te doen. Als wij dit serieus op ons zouden nemen, wat zou God dan niet kunnen doen? Stel dat we als kerk met zijn allen veertig dagen gaan vasten, wat voor kracht zou er dan niet vrijkomen. Zou het niet geweldig zijn als mensen uren in de rij zouden staan om zondags onze kerken binnen te komen en al in de rij overdonderd worden door Gods geweldige aanwezigheid?
De groep valt stil, maar niet voor lang.
(wordt morgen vervolgd)