Allereerst iedereen hartelijk bedankt voor de hele leuke reacties en het meeleven in het verhaal van mij en John. Het is een verhaal geworden waar ik voor mijzelf veel van geleerd heb. Een verhaal waarvan ik, toen ik van de zomer hiermee begon, niet wist dat het zoveel afleveringen nodig zou hebben om verteld te worden. Het afgelopen half jaar is John op een rare manier deel geweest van ons gezin. We zullen hem gaan missen. Met enige regelmatig dook hij zomaar in onze gesprekken op. ‘Wat gaat er nu weer gebeuren?’, was dan de grote vraag.
Het verhaal van John is nu verteld. De komende weken zal ik het hele verhaal in een pdf document aan mijn blog hangen. Wat ik er verder mee ga doen, weet ik nog niet. Iemand stelde voor om het als verhaal in het land te gaan vertellen. Dit lijkt me een leuk idee - misschien in de vorm van een seminar...
Ik denk hier nog over na. Als je ideeen hebt, hoor ik dit graag van je.
Vandaag is het kerst - tijd voor een nieuwe geboorte. Terwijl we afscheid nemen van John, staan er al twee personen te trappelen om zijn plaats hier in te nemen. Deze personen zijn Ron en Petra de Rijke. Beide zijn fictieve personen ontsproten aan mijn fantasie. Ron is sinds een paar weken de nieuwe predikant van de (niet bestaande) Baptisten gemeente in Delft. Petra, zijn vrouw is ook in dienst van de gemeente gekomen, maar dan als parttime jeugdwerker. Ron heeft gevraagd of hij het komende jaar delen van zijn dagboek hier op mijn blog mag plaatsen. Omdat ik de kwaadste niet ben, heb ik hem hier ruimhartig toestemming voor gegeven. Dus in januari gaan we van start met de nieuwe serie “Een jaar in het leven van...”. Voor die tijd zullen Ron en Petra zich hier nog wel wat beter voorstellen.
Voor nu; iedereen een heel goed kerstfeest toegewenst!
Matthijs