Post-Evangelische Perikelen

Honger en dorst op Kanaleneiland

Van de week een mooie nieuwsbrief gekregen van stichting de Hand, het werk op Kanaleneiland in Utrecht, waar mijn vriend Peter Jansen bij betrokken is. Peter schrijft:

"“Wat ziet U, Vader?”
“Mensen die hongeren en dorsten naar gerechtigheid”.

Matthijs is nieuw op Kanaleneiland. Hij is na de zomer in Utrecht komen werken en reed met zijn collega’s door de wijk. Zegt er een: “Daar wil je toch niet wonen!” En Matthijs ervaart, dat de Heer tegen hem zegt om juist daar te gaan wonen. Als hij dit op een ontmoetingsavond begin september vertelt, reageren Gerrit & Henrieke spontaan: “Oh, je kunt alvast wel bij ons een kamer krijgen.”

Elke maandagavond lopen Matthijs en ik een rondje door de wijk, biddend en zegenend. Half zittend op de leuning langs het talud van de Prins Clausbrug hebben we uitzicht over de hele Marshalllaan. We laten de indrukken op ons af komen, als Matthijs opeens zegt: “Wat ziet U, Vader”. En dan komt de zin in mijn gedachten: “Mensen die hongeren en dorsten naar gerechtigheid”. Het maakt diepe indruk op me.  Zo kijkt de Vader naar Marokkaanse moslims. Dit is het Vaderhart van God.

Als goede vrouwen opstaan

We zijn op deze site bezig met een serie over John en goede mannen die vallen. Vandaag zou ik jullie aandacht en hulp willen vragen voor iets anders; voor goede vrouwen die willen opstaan...

Toen wij acht jaar geleden begonnen met ons gemeentestichtend werk kwamen er al gauw een aantal Spoorwijkse vrouwen tot geloof. Een van hen was Elise (niet haar echte naam).
Elise is een echte Spoorwijkse. Ze is een alleenstaande moeder. Ze heeft van alles meegemaakt, bezit geen diploma’s, is dyslexisch en zit al jaren in de bijstand, maar ze heeft wel een droom. 

Het is een heel grote droom: ze houdt heel veel van God en wil daarom dolgraag fulltime voor God werken als missionair werker en zelf uiteindelijk een gemeente stichten. Maar kan dat wel?

Elise heeft zichzelf onlangs aangemeld voor reintergratie traject met de vraag of zij voor haar werk bij ons als stagiaire mag komen werken. Helaas bleek dit niet mogelijk, maar het opende wel een andere deur. De sociale dienst nam al snel contact met ons op met de vraag of wij haar niet in dienst willen nemen in de vorm van een gesubsidieerde baan. Een gesubsidieerde baan?

Als wij 250 euro per maand betalen, mag Elise 32 uur per week bij ons komen werken en wordt de rest van haar salaris door de sociale dienst betaald. 250 euro voor een fulltime gemeentestichster? Haar grote droom is ineens een hele stap dichterbij gekomen. Maar...

Wij zijn een kleine stichting. Een ieder van ons leeft van giften en binnen ons huidige budget kunnen we Elise helaas geen 250 euro per maand betalen. Zo dichtbij, maar toch zo ver weg. Maar wat mag een droom kosten? Mag 250 euro iemand stoppen om haar droom te realiseren? Wij hebben hier kort over nagedacht en daarna al snel besloten dat we het geld hier niet in de weg kunnen laten staan.

We hebben besloten om het avontuur met Elise en God aan te gaan en haar per januari in dienst te nemen. We weten niet of zij het in zich heeft om een zelfstandige gemeentestichtster te worden, maar we zien wel veel potentieel in haar. Vanaf volgende week gaan we haar zelf opleiden tot missionair werkster, gaat ze aan de slag in onze missionaire projecten en kijken we hoever ze komt.

Zoals je kunt voorstellen, is dit een grote stap voor ons. Een stap die we niet echt alleen kunnen maken, maar waarbij we de hulp nodig hebben van een aantal vrienden. Vrienden die maandelijks een bedrag in Elise willen investeren om haar de kans te geven om op te staan als missionair werkster.  

Normaliter vragen we binnen ons werk nooit om geld, maar voor Elise wil ik graag een uitzondering maken. Zou ik jou mogen vragen of jij in haar wil investeren? Al was het maar voor een bedrag van vijf euro per maand...

Als je ons hierin zou willen helpen, zou je ons dan even kunnen mailen of bellen: 070 3930772

Hartelijk bedankt!

Matthijs

Twee keer op Goedgelovig.nl

Deze week stond ik twee keer met artikelen van mijn blog op de site www.goedgelovig.nl

Een hilarisch stuk genaamd De emerging relikubus over emerging church aan de hand van de discussie over de vijf stromen van gemeentestichting in Nederland. En een stuk over mijn recensie van het boek 'Huisfeesten' van Peter Vlug jr: Huisfeesten, een vluggertje.

Foto's van mijn trip met John

Tijdens mijn reis met John heb ik een aantal foto's gemaakt. Hier vind je er een paar:

Het afdakje van de school in het vissersdorpje Mallaig waar John en ik in de buitenlucht als zwervers onder geslapen hebben...

Een foto vanaf de boot in de haven van Mallaig, net voordat John en ik vertrekken.

'Onze' baai in Canna waar John en ik met onze tentjes stonden.

Canna gezien vanuit het hoogste punt 'Compass Hill'. De enige heuvel in mijn leven die ik twee keer op een dag beklommen heb.

Fonduen in het dorre hart van Europa

Als tegenhanger van mijn recensie van het boek 'Huisfeesten' een zeer inspirend verhaal over het werk van Peter Vlug jr in het voormalige Oost-Duitsland. Wat had ik graag dit verhaal en andere verhalen in het boek gelezen!

Recensie van het boek 'Huisfeesten'

Van het weekend heb ik op de mini-Soul Survivor festival het boek ‘Huisfeesten’ van Peter Vlug jr gekocht. Zondagmorgen had ik wat tijd en heb ik het boek in anderhalf uur uitgelezen. 

Peter schrijft dit boek vanuit een geweldige visie om zoveel mogelijk mensen met het evangelie te bereiken en te discipelen. Hij heeft hiervoor (met anderen?) een systeem ontwikkelt van huisfeesten. Huisfeesten zijn families die wekelijks bij elkaar komen voor een maaltijd, een avondmaalviering, een tijd van aanbidding en onderwijs. De huisfeesten zijn gebaseerd op de Sabbath vieringen waar er naast de familie ook ruimte was voor de vreemdeling, de wees, de armen en de weduwe. Peter wil hiermee christenen aanmoedingen om vanuit hun netwerk en daarbuiten  mensen uit te nodigen voor de wekelijkse huisfeestviering, hen kennis laten maken met het christelijk geloof en de christelijke gemeenschap en hen hier verder te discipelen.

Hoewel ik zijn drijfveren, passie en motivatie zeer waardeer, merk ik dat ik toch niet enthousiast over dit boek kan zijn. Nadat ik dit gelezen heb, blijf ik met teveel vragen achter.

Mijn eerste struikelpunt met dit boek is het systeem rondom huisfeesten. Misschien zegt dit meer over mij, dan over het boek. Maar ik worstel met systemen. Als ik het boek lees en mij probeer in te leven in de vorm die zij gekozen hebben, voel ik me opgesloten. Peter beschrijft bijvoorbeeld hoe hij met een raad van apostelen het apostolisch onderwijs samenstelt dat wekelijks in het huisfeest behandeld moet worden.

Het denken van Peter rondom de huisfeesten is gebaseerd op de eerste hoofdstukken van Handelingen waar de gemeente zich onder het onderwijs van de apostelen plaatste. Leraren mogen bijvoorbeeld aanvullend les geven uit de bijbel, maar het apostolisch onderwijs staat wekelijks centraal. Deze gedachte roept weerstand bij me op.  Waarschijnlijk is dit mijn Nederlandse rebelse individualistische mentaliteit, maar ik zou mij en mijn familie niet (klakkeloos) onder het onderwijs van voor mij onbekende mensen willen plaatsen die door een deel van het Lichaam van Christus (waar ik niet in relatie mee ben) tot apostel zijn uitgeroepen. Deze raad van ‘apostelen’ zou ik eerst persoonlijk willen leren kennen, in relatie mee staan, voordat ik en mijn familie zich hiervoor openstellen. Zo zijn er meer aspecten van het systeem waarbij ik weerstand ervaar.

Ik kan me voorstellen dat, als Peter naar de kerk in Nederland kijkt en ziet hoe weinig wij groeien en bereiken, hij ons aanmoedigt om onszelf te verloochen en ons wel in deze structuur te plaatsen. Ik weet dat de nood hoog is en dat verandering noodzakelijk is. Persoonlijk denk ik echter niet dat zijn vorm van huisfeesten bij mij zal passen.

Simple church in Emmen

Vandaag ga ik met Auke en onze twee stagiaires een dagje naar Emmen. Helaas niet naar de dierentuin, hoewel die erg mooi is. We gaan de mini-conferentie van Soul Survivor waar Floyd McClung spreekt. Ik doe hier vanmiddag een workshop over gemeentestichting specifiek toegespitst op 'simple church'. Wel een eind rijden voor een workshop van anderhalf uur, maar ik zie uit naar wie we allemaal gaan ontmoeten.

Zondag spreekt daar trouwens Peter Vlug Jr. Hij heeft een boek geschreven over huisfeesten. Vormen van simple church die als huisfeesten met elkaar kerk zijn. Heeft iemand het al gelezen en kan hier een aanbeveling doen?

Even over John

De laatste tijd heb ik een aantal vragen gekregen over mijn serie met John. In deze post hoop ik een aantal van deze vragen te beantwoorden.

Ik kan de eerste afleveringen van John niet op de blog vinden.
Ik heb wat vandaag aanpassingen in het archief van de blog aangebracht waardoor nu alle afleveringen te zien zijn. Je kunt ze vinden onder deze link.

Is dit verhaal allemaal echt gebeurd, is het deels gebeurd of heb je het gewoon verzonnen?
Het verhaal van John is een verzonnen verhaal. Het zijn dus geen gebeurtenissen uit mijn leven. Ik ben nooit voor negenduizend euro genept en heb ook geen vriend die op John lijkt. Het is allemaal fictie.

Zijn de andere verhalen op je blog ook fictie en hoe weet ik nu wat echt gebeurd is?
De serie 'Op zoek naar de gezalfde' is een verzonnen verhaal. De andere verhalen en posts op mijn blog zijn wel echt gebeurd. Ik snap dat dit niet altijd even duidelijk is. Op Goedgelovig staat momenteel een ander verhaal van mij, dat net lijkt alsof het echt gebeurd, maar wat ook fictie is. Ik zal proberen wat duidelijker hierin te zijn.

Heb je het verhaal uit frustratie of uit visie geschreven?
Goede vraag! Ik denk een beetje beide. Ik heb nooit in een gemeente gezeten waar een ‘John’ heerste. Ik heb ook nooit in mijn persoonlijk leven onder een ‘John’ hoeven te werken, dus wat dat betreft is het geen persoonlijke frustratie. Ik weet wel dat er in ons land diverse ‘Johns’ rondlopen. Soms hoor ik verhalen die mij frustreren. Soms zie ik hoe mensen lijden onder het trouwe volgen van deze mannen, hoe ver ze hierin gaan en hoe gebroken ze hier soms uitkomen. Als ik zie hoe dit soms jarenlang door kan gaan, frustreert dit mij. Deze frustratie heeft zeker mede geleid tot dit verhaal.

Wie is John? Is hij nu wel of niet gebaseerd op een bestaand iemand?
John is niet gebaseerd op een echt persoon. Hij is dus  geen pseudoniem voor... of voor... Als John al een pseudoniem zou zijn, dan staat hij voor alles wat je als leider niet wil zijn, maar misschien wel bij je draagt.

De spanning die ik heb neergezet tussen John en Matthijs hebben te maken met de spanning die ik ervaar in het willen leven voor God en het omgaan met je schaduwkant. Ik heb hier begin dit jaar uitvoerig over geschreven in de serie 'Succesverhalen en haar schaduwkant' John komt dus voort uit deze serie en voort uit mezelf.  Ik denk dat ik in dit verhaal soms ongeveer net zoveel op ‘Matthijs’ als op ‘John’ kan lijken. Natuurlijk heb ik John sterk aangedikt, als een schurk neergezet en gaat hij in zijn leven veel verder dan ik ooit zou gaan of hopen te gaan. Maar in wezen lijkt hij misschien meer op mij of op anderen dan we zelf zouden willen.

 

Zin of onzin zo'n schema?

Volgens Stuart Murray zijn er momenteel vijf soorten gemeentestichters. Hij benoemt hen als:

- Pragmatische evangelischen:  gericht op bekering, gemeentegroei en sociale transformatie

- Opwekking gelovers:  redden van zielen brengt de Wederkomst van Jezus dichterbij, hoop op Opwekking, gericht op gemeentegroei

- Alternatieve emergers: gericht op authentiek kerk-zijn, culturele relevantie, geestelijk herstel

- Missionaire initiatiefnemers: Laten zending vorm geven aan alles wat ze doen. Maken geen gebruik van franchise modules, maar creeeren.

- Post-Christendom ontdekkingsreizigers: Creeren van holistiche uitdrukkingen van kerk / zending aan de marges

Wat denk jij? Herken jij deze vijf categorieen?

Gisteren is al een hele discussie hierover op gang gekomen over het nut, de zin en de onzin van deze labels.

Five different church planting ‘tribes’

Stuart Murray stuurde mij onlangs deze mail. 

“Some of you took part in a 36-hour consultation in mid-September organised by Juliet Kilpin, George Lings and myself. At the Mission 21 church planting conference back in March 2006, we noticed that people were using different language, were operating from different assumptions and had different expectations. In fact, it seemed to us that there were five different church planting ‘tribes’ there – and that there was a danger of misunderstanding and marginalising each other or talking at cross purposes.

Over the next 18 months we developed a matrix to describe these five tribes and their main characteristics. Last month, about 35 of us gathered to test out this matrix, listen to different ‘tribal perspectives’ and explore ways of working together. I thought you might be interested to see this matrix (and maybe consider which tribe you belong to), so I’m attaching it.

We’re not sure what, if anything, we do with this now. We’ll incorporate suggestions and criticisms from the consultation into a revised version, and we may then test this out further. We don’t want to label people or box them in. But we want to understand and learn from different perspectives so that we plant churches more effectively.

If you have any comments on this, please let me know”

Hieronder vind je de matrix van Stuart - wat denk jij van deze vijf stammen?

Download 5_tribes_matrix.doc

Innov8 conferentie voor jongerenwerkers

Ik was vorige week op de Inno8 conferentie voor kinderwerkers en jongerenwerkers. Echt een aanbeveling voor een volgende keer, mocht je twijfelen.  We zaten met honderd man in het mooie Emmausklooster in Helvoirt. Het nadeel is wel dat je op een kamer slaapt met vier man, waar er altijd wel eentje snurkt...

Ik mocht twee keer een workshop van anderhalf geven over de methodieken die ik de afgelopen twee jaar ontwikkeld heb. (Ik zal in een andere post hier nog wel eens wat meer over schrijven.) In ieder geval veel positieve reacties gekregen - nu kijken of ik ze ook daadwerkelijk bij een uitgever krijg.

Tijdens Innov9 veel genetwerkt; veel nieuwe mensen en organisaties leren kennen. Respect gekregen voor de mensen van de HGJB en voor het eerst kennis gemaakt met JOP. Mooi om te zien wat er allemaal gebeurd.

Op pad met poppen en kaarten

Vanmorgen ben ik gevraagd om te komen spreken in de Jonah gemeente in Ede. Ik heb hier onlangs 's avonds een workshop verzorgd over missionair gemeente-zijn en ben gelijk na afloop gevraagd of ik over ditzelfde thema ook niet een keer op zondag wil komen spreken.  Dus Henkie en ik gaan vanmorgen alweer vroeg op pad.

Morgenavond geef ik een bijbelstudie voor de jeugd van de Berea gemeente in Apeldoorn.Dan neem ik mijn buikspreekpop niet mee, maar wel mijn Beeldwerk kaarten. Ik heb onlangs een doosje van deze kaarten gekocht. Het zijn 71 kaarten met foto's erop die je gebruikt om mensen even op een hele andere manier ergens over te laten nadenken. Ik gebruik ze nu bij mijn workshops en bijbelstudies. Het is even een investering, maar zeer de moeite waard.

Is Jezus echt God?

Dan ook maar een verhaal van Liesbeth...

“Is Jezus echt God? Is dit wat ik op de film zie, in het echt gebeurd?! Juf, is de pauze afgelopen en gaan we eindelijk de film weer verder kijken? Hoe gaat het verhaal verder, juf?
Ja, dat verhaal ken ik van de club, dat heeft u verteld! Sst, ik hoor het niet, stil nou, ik wil de film volgen! Meester, is de Bijbel al uit?”

Dit zijn een paar van de reacties van kinderen van de kinderclub op een woensdagmiddag enkele weken geleden. Die middag hebben we met de kinderen een film over het leven van Jezus gekeken. De kinderen vonden het heel boeiend en zaten voorover gebogen op hun kruk naar de film te kijken en verbaasden zich over wie Jezus was (en is!) en wat Hij allemaal kon en deed. Het heeft bij veel kinderen een blijvende indruk achter gelaten…

Liesbeth Snoep is leidster van ons project ‘de Living Room’ in het Zeeheldenkwartier

Een taakstraf?

Een leuk verhaal gehoord van Auke.

Vorige week ging ik weer even een balletje trappen met  een aantal van de jongens die ik had ontmoet tijdens het voetbalweekend. Nadat ik een tijdje met vijf van die jongens heb gevoetbald, zie ik een vader van één van die gasten aan de zijkant van het veldje staan. Ik vraag hem of hij mee komt voetballen. Na wat weifelen, durft hij het aan. Ik stel mij dan meteen maar even voor: ‘Ik ben trouwens Auke Veenemans’.

Hierop kijkt hij me een beetje vreemd aan,  zo van ‘en wat wil je daarmee zeggen..’. Dus probeer ik het nog even te verduidelijken, ‘Ja het zit zo, ik werk hier...’, daarop fronst hij zijn wenkbrauwen nog meer, en ik zie hem nadenken. Het duurt even maar dan zie ik dat er een lichtje gaat branden en hij zegt: ‘Aha, dus je hebt een taakstraf!’.....

Tsja, waar je al niet voor wordt aangezien!

Auke Veenemans is de leider van ons project ‘de Buurtkerk’ in het Zeeheldenkwartier

Matthijs V. op CNN

Altijd al op het nieuws willen zijn? Via goedgelovig.nl kwam ik bij deze grap terecht . Vul je eigen naam of iemand anders naam in en kom jezelf tegen op CNN. Op deze verkiezingsdag in de Verenigde Staten kan jij het verschil maken. Elke stem telt, behalve de mijne...

Bekijk hier het resultaat voor Matthijs V.

Geslaagd als schoolcounselor

Ik heb vanmiddag gehoord dat ik geslaagd ben voor mijn examen tot schoolcounselor op HBO niveau. Drie jaar thuis studeren en honderden dialogen schrijven, heeft eindelijk zijn vruchten afgeworpen. Ik weet dat ik goed ben in dingen opstarten, maar goed eindigen is net zo'n kunst.

De vlag hangt nog net niet uit, maar het is feest in huize Vlaardingerbroek!

Blog nieuwtjes

Wist je dat?

- Mijn blog nu een officiele titel heeft. Hij is te vinden onder www.postevangelisch.nl Ik vond het altijd zo gedoe om het adres van deze blog duidelijk door te geven, maar hopelijk is dat nu bij deze opgelost.

- Ik heel veel reacties krijg op de serie van John. Sommigen van deze reacties komen binnenop de blog en anderen komen rechtstreeks binnen in mijn persoonlijke email. Het verhaal maakt veel los. Wat je niet op deze blog ziet, is dat ik probeer om zoveel mogelijk op alle reacties te reageren. Dit doe ik niet altijd via de blog, maar meestal met een persoonlijke mail. Ik vind het belangrijk om dit op deze manier even te verduidelijken, omdat ik vaak niet lijk te reageren op de reacties op mijn blog en daarmee misschien de indruk wek dat ik reacties, opmerkingen of vragen negeer. Dus blijf komen met de reacties...

- Ik in januari ga starten met een nieuwe site: www.creatiefgebed.nlOp deze site kan je tientallen creatieve gebeds ideeen vinden voor een 24/7 gebedsruimte, voor verwerking binnen kinder- en jongerenwerk en voor persoonlijk gebruik. Ik hoop de komende jaren uit te groeien naar een site waar  je minimaal 101 creatieve ideeen kunt vinden.

- Ik een aparte site heb voor mijn kinderoptredens en Henkie's kindertheater. De site is www.creatiefbetrokken.info

Als goede mannen vallen - deel 9

Als goede mannen vallen, lijkt dit vaak te maken hebben met seks, geld of met macht. Schande spreken we van het zedeloze gedrag van onze geestelijke helden. Hoe kunnen zij nu zo laag zakken? Hoe kunnen zij ons nu zo teleurstellen?

Waarom konden ze geen ‘nee’ zeggen zoals wij dat ook allemaal doen? Waarom moesten ze ons zo beschadigen vanwege hun egoïstische gedrag?

Zoals we hebben gezien, gebeurt een stille val niet zomaar. Hier gaat een strijd van jaren aan vooraf. Dit is vaak een geheime strijd, omdat de meeste mannen dit soort zaken niet delen met iemand anders. Ze zijn zich steeds meer bewust geworden van de behoeften in hun leven en hebben al van alles geprobeerd om deze te vervullen. Hierbij zijn ze misschien al meerdere keren over de grenzen van de ander gegaan.

Hoewel het in het begin van hun bediening vooral om Jezus en het dienen van de ander ging, is dit over de jaren onbewust op de achtergrond geraakt. Het leven is zoveel gecompliceerder geworden. Van onbekende dienaren van God zijn ze ‘beroemde’ christelijke leiders geworden. Van jonge enthousiastelingen die konden leven van een minimumloon zijn ze nu mannen van middelbare leeftijd waarbij geld en het goede leven steeds belangrijker is geworden. Van jongens die probeerden heilig te leven, zijn ze nu ‘geestelijke geloofshelden’ geworden. Over de jaren is hun invloed gegroeid en hebben ze meer en meer de boodschap van andere christenen gehoord dat het vooral om hen gaat; om wat zij doen, om wie zij zijn. En ze zijn het gaan geloven. Zij klimmen hun hoge glijbaan op, om dan op een gegeven moment door de zwaartekracht naar beneden getrokken te worden.
 
Wanneer een goede man uiteindelijk voor de eerste keer in stilte in zijn valkuil valt, heeft het alles en tegelijkertijd ook niks met seks, macht en geld te maken. Natuurlijk spelen al deze dingen wel een rol - vooral de seks. Maar het is niet meer dan een middel. Hij is wanhopig geworden. Hij staat onder teveel druk. Net als een verslaafde wiens drugs niet meer voldoen, heeft hij iets sterkers nodig om zijn leegte te vullen. Seks, macht en geld zijn de laatste strohalmen die gebruikt worden om de valkuil in het leven te dichten. Natuurlijk voldoen ze geen van drie. Maar dat is gemakkelijk praten na afloop of van de zijlijn.

Later hoor ik van John dat hij al langer worstelde met al die leuke jonge meiden in de gemeente die hem aanbaden. Dat hij voor zich zelf keer op keer moeite moest doen om van hen te af te blijven, als ze hem zondags een lange hug gaven of als ze soms huilend in zijn armen stonden.  Hoewel zijn seksuele relatie met Annelies goed was, miste hij dat gevoel van iemand die verliefd op je is, die je helemaal geweldig vindt. Hij miste de spanning van een nieuwe verovering. Natuurlijk kan je hier niet aan toe geven. John had jarenlang in stilte geworsteld om hier de balans in te houden. Maar met het overlijden van zijn vader en de opkomende macht van Erik raakte de balans helemaal ontwricht.

Het lijkt zo onverwacht. Het lijkt zo snel - twee affaires na elkaar. John is de grip op zijn leven kwijt. Misschien wil hij ook wel vallen. Misschien is dit voor hem de enige manier om te stoppen...

Een stille val
Een geheime val
Nog een keer
Niemand die het ziet
Het doet me zo goed
Wat maakt het uit
Eigenlijk kan het niet
Maar er kan zoveel niet
Dit wordt mijn laatste keer
Ik wil wel stoppen
Nog een keertje dan
Allerlaatste keer?

De publieke val...