Peter Jansen schreef van de week een goede reactie op mijn serie artikelen over de missionaire toekomst van de kerk in Nederland. In zijn reactie proef ik een verlangen naar meer, naar dat God dwars door onze gedragspatronen heen breekt en ons naar een hoger niveau brengt waar we uit onszelf nooit zouden komen.
Mijn serie over de missionaire toekomst van de kerk vind Peter pessimistisch en die mening deel ik met hem. In tijden van rust en welvaart heb ik weinig vertrouwen in de bereidheid van de kerk om te veranderen en door een pijnlijk proces te gaan om er 'beter' aan de andere kant uit te komen. Ik ken mijzelf - zolang alles goed gaat en alles rustig blijft, ben ik niet gemotiveerd om te veranderen. Als dit voor mij als individu geldt die eigenlijk zeer op verandering gesteld is, hoeveel te meer zou dit niet gelden voor de kerk?
Wij als kerk van Nederland zijn momenteel niet goed gemotiveerd om door een missionair aanpassingstraject te gaan wat nodig is om de mensen in ons land te dienen. Zoals een doodzieke patient van zijn dokter te horen krijgt dat hij zijn dieet en zijn rookpatroon moet wijzigen, wil hij het eind van het jaar halen, zo hebben wij een crisis nodig, willen wij de motivatie vinden om te veranderen.
Deze crisis is er nu niet. De vulkaan is al een te lange tijd stabiel. Ik wil dolgraag dat die crisis er komt! Laat de vulkaan ontploffen! Laat God zijn jokerkaart spelen en het konijn uit de hoed halen. Laten we als kerk zo snel mogelijk in een zware storm terechtkomen, zodat we wel moeten gaan kijken naar Jezus en de antwoorden vinden op de vragen die ook zijn leerlingen in de boot tijdens de storm hadden...
"Waar is God?"
Jezus ligt te slapen in de boot. De leerlingen kijken eerst om zich heen, dan kijken ze naar de storm en de golven. Pas als de paniek toeslaat, kijken ze naar Jezus en maken ze hem wakker. Laten we als kerk in paniek komen en weer gedwongen worden om naar Jezus te kijken!
"Geeft God echt om ons?"
Dit is de vraag waarmee ze Jezus wakker maken. Dit is, denk ik, de belangrijkste vraag in het leven van de mens. Geeft God echt om mij? Geeft Hij echt om de ander? Kan het Hem wat schelen wat ons, de mensen in Nederland en de wereld gebeurt? Oh, dat we die vraag voor onszelf en de mensen om ons heen weer durven stellen...
"Wie is die Jezus?"
De leerlingen worden helemaal overdonderd en verrast door wat Jezus doet. Zelf de golven en de wind gehoorzamen hem. Wie is die man? Mijn gebed is dat ook ik, misschien wel wij, ons opnieuw mogen gaan verbazen over wie Jezus is.
Jezus, overdonder mij opnieuw met wie U bent!
Pessimistisch over de kerk? Ja!
Pessimistisch over Jezus? Nee!
Ik wacht op de storm!
Laatste reacties