« maart 2007 | Hoofdmenu | mei 2007 »
Robert Webber, de schrijver van het boek 'Younger Evangelicals', professor op het gebied van worship, man achter de site Ancientfutureworship.com en oprichter van de Call is vrijdag overleden. Vooral het boek 'Younger Evangelicals' heeft veel voor mij betekend. Het liet mij een aantal jaar geleden zien dat ik niet gek ben en dat het ok is als je niet binnen de Traditionele en Pragmatische evangelischen zit. In dit boek beschrijft Webber een nieuwe generatie van evangelischen die er een totaal andere inslag op na houden dan de generaties voor hen. Hieronder nog een keer het schema waarin hij deze drie groepen van evangelischen briljant neerzette...
De EO bestaat 40 jaar en heeft een ledenonderzoek gehouden over de geloofsbelevenis van haar leden. In de visie van deze week las ik een laaiend enthousiast artikel. Via de site van Nico Dirk die de prikkelde post 'braaf evangelisch Nederland' hierover schreef, kwam ik op de site van de ND terecht. Hieronder vind je het artikel uit de ND, wat minder laaiend enthousiast is over de uitkomst.
"Het geloof van EO-leden is volgens onderzoek 'de verlegenheid voorbij'. Maar dat vertaalt zich niet in grotere missionaire of maatschappelijke betrokkenheid, bleek gisteren in Lelystad. ,,We hebben het als christenen wel erg gezellig met elkaar.'' LELYSTAD - De achterban van de Evangelische Omroep mag dan een rotsvast geloof hebben - voor 98 procent is het geloof van grote betekenis voor het leven - dat wil niet automatisch zeggen dat 'de wereld' daar veel van merkt. Gisteren werd in kerkgebouw De Pijler in Lelystad het EO-onderzoek 'De verlegenheid voorbij' gepresenteerd en uitvoerig van commentaar voorzien.De EO had - ter gelegenheid van het veertigjarig bestaan van de omroep - een paar honderd predikanten en leidinggevenden van christelijke organisaties uitgenodigd om zich te komen bezinnen op de resultaten van het onderzoek, dat onder meer aantoonde dat de afgelopen tien jaar onder EO-leden de geloofszekerheid is toegenomen. Ook het geloof in de 'Bijbel van kaft tot kaft' en in het Bijbelse scheppingsverhaal is gestegen.
Op basis van deze uitkomsten kwam de EO tot de conclusie dat de Nederlandse evangelicale christenheid 'de verlegenheid voorbij' is. Maar klopt die constatering wel? Diverse sprekers plaatsten daar gisteren grote vraagtekens bij. Filosoof dr. Govert Buijs vroeg zich af ,,of wij hier getuige zijn van een nieuwe, op zichzelf gerichte subcultuur, een bastion van waaruit men nauwelijks meer bruggen slaat naar buiten''.
Peter vindt het te stil op deze site. Waar blijft die discussie over contextueel gemeente zijn? Ik denk dat dit grotendeels te maken heeft met mijn drukke leventje buiten deze blog om. Vandaag ben ik voor de tweede keer les gaan geven aan het Seminarium van de Baptisten in het vak 'Evangelistiek'. Het zijn leuke lessen, die echter wel heel veel voorbereiding vergen. Ik vind het wel een uitdaging om alles wat ik op dit gebied in mijn hoofd heb eindelijk eens te verwerken in een stuk of 200 Powerpoint slides.
Daarnaast probeer ik ook wat tijd zonder de pc te besteden, bijvoorbeeld in een kano als voorbereiding op een zeekanotocht rond de eilanden aan de Schotse westkust die ik over een aantal jaar wil gaan maken. Maar terug naar contextueel gemeente-zijn.
Voor mij ligt binnen contextueel gemeente de voortdurende uitdaging van het vinden van de balans. Een balans tussen het meegaan in de cultuur van de mensen die je liefhebt en die je een thuis wilt bieden en het vormen van een tegencultuur. Jezus werd volledig mens, maar bleef volledig God. Dit spanningsveld van incarnatie en heiligheid is een ondoorgrondelijk mysterie. Dit mysterie vinden we in elke gemeente / gemeenschap terug als we gaan zoeken naar de balans tussen deze twee belangrijke eigenschappen.
Gisteren vierden we Lindsey's verjaardag en gingen we wandelen in ons favoriete park in Den Haag: Sorgvliet. Rond deze tijd is Sorghvliet prachtig, omdat het daar volstaat met hyacinten. Hele blauwe velden vol met boshyacinten - echt een plek om van te genieten.
Op een van de open plaatsen in het park stond een meneer met een fototoestel die een foto nam net toen wij langs liepen. Groot was onze verbazing toen vanmorgen bleek dat we in de Volkskrant staan; uitgebreid op pagina 2.
Een goede vraag van Gijs:
"Wat voor mij relevante vraag is: als mensen tot geloof komen, wat zijn dan hun behoeftes, en hoe wordt daar op een - voor hen - natuurlijk wijze in voorzien?
Stel nu dat ik er aan bij mag dragen dat een handjevol Utrechtse studenten tot geloof komen. Wat zijn dan hun behoeften? Ik gok vriendschap met elkaar en met 'oudere' christenen (gemeenschap), leren om te bidden, de Bijbel te lezen en Gods stem te verstaan (geloofsopbouw) en leren om hun naasten lief te hebben en zich in te zetten voor de ander en voor Gods missie.
Wat is een voor hen natuurlijk manier om in die behoeften te voorzien? Vriendschap: veelvuldig communiceren via sms, mobiele telefoon, mail, blog, hyves, etc, samen pokeren, bier drinken, op een terras zitten, enzovoorts. Geloofsopbouw: ??? In ieder geval diepgaande en felle discussie over Bijbelgedeeltes, dat klink bijna Rabbijns. Maar verder... In hoeverre is mijn geloofsbeleving refogelisch getint, en in hoeverre kan en mag ik die overdragen?
Maar laat ik niet te veel mijn hoofd breken. Contextualisatie is een voortdurende zoektocht, waarin je voortdurend moet uitpuzzelen welke manieren en vormen bij je doelgroep passen en aansluiten.
Contextualistie = anderen helpen om (cultureel) authentiek te zijn in het volgen van Jezus?"
Een leuke en goed doordachte reactie van Rick op mijn post 'C1 - C5' spectrum:
"Matthijs,
je poging vind ik heel interessant. Waar je echter tegenaan loopt is het volgende. Het C1-C6 spectrum is gemaakt in een setting die te maken heeft met een overheersende monocultuur. Moslims die christen worden ervaren problemen doordat zij vanwege die keuze uit hun religieuze en sociale gemeenschap worden gestoten. Daardoor worden zij eenlingen binnen hun gemeenschap.
In Nederland bestaan wel van die situaties, maar die vinden plaats in een van de minderheidsgroepen. Uitstoting uit de katholieke gemeenschap, de reformatorische gemeenschap of de arbeidersgemeenschap, omdat je je anders gaat gedragen tengevolge van je keuze voor Jezus, kan ik mij nog wel voorstellen. Omdat ons land echter geen overheersende monocultuur kent, maar vanaf het ontstaan (ook al wordt dat nu door sommige politici ten stelligste ontkent) een multiculturele samenleving is, kunnen C4 en C5 zo moeilijk op DE NEDERLANDSE GEMEENSCHAP worden overgezet. Daarom komt je voorbeeld bij NL4 erg gekunsteld over. Want een meditatiecentrum is relevant voor hooguit 5% van de Nederlandse bevolking (en misschien is 15% er enigszins in geïnteresseerd).
NL4 en NL5 kunnen volgens mij alleen worden toegepast op leven als christen in een minderheidsgroep. NL4 zal in het overwegend katholieke zuiden heel anders moeten worden vormgegeven dan in een dorp op de Bible-belt.
In het originele spectrum van John Travis over bekeerde moslims spreekt hij van C1 t/m C6. In dit spectrum staat C6 voor bekeerde moslims die vanwege angst voor vervolging stiekem christen moeten zijn. Ik heb in het Nederlandse spectrum NL6 expres weggelaten, want hebben we daar al niet genoeg van?
Christenen die er in hun woorden, daden en levenstijl er niet voor durven uit te komen dat ze christen zijn, zijn onze NL6 christenen. Maar binnen contextueel gemeente zijn, wil ik om eerlijk te zijn aan hen geen aandacht besteden.
Nico-Dirk heeft zich op zijn blog gemengd in een dialoog over het NL1-NL5 spectrum:
"Matthijs heeft zich ook begeven op het glibberige pad van de contextualisatie. In een recente post schetst hij de C1-C6 indeling van Koninkrijks gemeenschappen van (ex)moslim gelovigen. En belooft ons een NL1-NL6 variant voor dit platte land oftewel een Nederlands Evangelie. Ook de eerste gelovigen hadden een contextualisatie probleem: Hoe vertaal je een joods evangelie naar een heidens evangelie. Door het gehele boek handelingen zie je de worsteling."
Zomaar wat vragen die het NL1 - NL5 spectrum oproepen?
* Gaan we wel ver genoeg met contextualisatie in Nederland? De meeste kerken zijn NL1 of NL2 en weinig effectief in het bereiken van mensen zonder kerkelijke achtergrond. Hoe zou een NL3 of NL4 kerk eruit zien?
* Als we verder zouden willen contextualiseren, wat zijn dan de dingen die je aan gaat passen? Is waarschijnlijk sterk lokaal bepaald en afhankelijk van de mensen met wie je wilt werken.
Deze vragen zijn het puntje van de ijsberg. Welke vragen vind jij belangrijk?
Twee weken geleden schreef ik een post over het C5 spectrum. In deze post beloofde ik dat ik hier op deze blog mee verder zou gaan. Vandaag is het tijd om het stokje weer op te pakken.
Je kunt deze schaal van C1 tot C6 namelijk ook toepassen op contextueel gemeentestichten. Dan krijg je een schaal van NL1 tot NL 5. Even heel kort een introductie om dan over de komende weken deze (hopelijk met elkaar) verder uit te werken:
NL1: staat voor een gemeentestichtend project waarbij er een dochtergemeente wordt gesticht die een kopie is van de bestaande moederkerk. Het feit dat een onkerkelijke persoon deel geworden is van deze gemeente heeft geen impact op de manier van samenkomen van deze gemeente. De onkerkelijke zoeker integreert in de gemeente. In een Nederlandse setting zou je kunnen denken aan een onkerkelijke zoeker die deel wordt van een bestaande PKN of VPE gemeente, waarbij zijn/haar deelname geen invloed zal hebben op de vorm van de viering. Bekeerde onkerkelijken in een G1 setting noemen zichzelf christenen.
NL2: staat voor een gemeentestichtend project waarbij er een gemeente wordt gesticht die zich gedeeltelijk gaat aanpassen aan de onkerkelijke personen die zich wil bereiken. Je kunt hierbij denken aan een jeugdkerk waar veel Engelse gospelliederen worden gezongen met een vlotte band, een goede lichtshow, een mooi podium, een korte flitsende preek. De inhoud en vorm verschilt niet veel van NL1, maar de aankleding maakt het verschil waardoor ze hopen toegankelijker te zijn voor onkerkelijken. Een ander voorbeeld van een NL2 gemeente is een Willow Creek of een Doelgerichte of een Hillsong gemeente. Bekeerde onkerkelijken in een NL2 setting noemen zichzelf christenen.
NL3: staat voor een gemeentestichtend project waarbij er een gemeente wordt gesticht die redelijk ver wilt gaan in het aanpassen aan de onkerkelijke personen die zich wil bereiken. Je kunt hierbij denken aan een emerging church waar bijvoorbeeld de monoloog in de preek vervangen is door een dialoog of een interactieve vorm van onderwijs. In plaats van liederen te zingen, geven zij vorm aan aanbidding door middel van stilte, kunst, kaarsen, wandelingen in de natuur en vele andere werkvormen. In plaats van een podium- of kanselcultuur vinden zij de groepscultuur van belang. NL3 gemeentes zijn vaak minder gestructureerd dan de NL1 en NL2 gemeente. Een sleutelwoord in NL3 gemeentes is community; het samen leven, beleven en vieren van het Leven. Bekeerde onkerkelijken in een NL3 setting noemen zichzelf christenen.
NL4: staat bijvoorbeeld voor een christelijke versie van een meditatiecentrum, waarbij er bijvoorbeeld op Jezus gemediteerd wordt en een Jezus georiënteerde yoga beoefend wordt. Net als bij een christelijke moskee is deze kerk voor een Nederlandse gelovige niet te onderscheiden is van een niet-christelijk meditatiecentrum.
NL5: staat voor christenen die nadrukkelijk deel blijven van de cultuur en gemeenschap waar zij deel van zijn. Deze gelovigen; een groeiende groep sluiten zich niet aan bij een christelijke kerk, maar leven als christenen in de maatschappij.
Pratend over studiedagen; Marc, Ronald en Jonathan organiseren een 3 daagse strategische training met 8-12 deelnemers die betrokken zijn in organische gemeentestichting of die van plan zijn dit te gaan doen. Deze training helpt je om je van God gegeven droom te verhelderen en deze te vertalen in actie. De onderwerpen van het DNA van gemeentestichting zullen aan bod komen:
Lees meer "Strategische training in organische gemeentestichting" »
Via Simon de Kam, docent aan de Wittenberg kreeg ik laatst deze informatie. Op woensdag 30 mei organiseert de werkgroep Missiologisch Centrum een studiedag over diversiteit van culturen in een kerk. Interessant voor mensen die nadenken over contextueel gemeente-zijn. Hieronder volgt de informatie:
Via Marc van de Woude en Dawn ben ik terecht gekomen in de Forgotten Ways training van Alan Hirsch. Alan heeft twee jaar geleden samen met Michael Frost het missionaire boek 'the shaping of things to come' geschreven. Dit jaar is een nieuw boek van Alan Hirsch uitgekomen: the Forgotten Ways.
Aan de hand van dit boek heeft Alan een cursus van drie maanden opgezet die je via de pc volgt. Er is intercafe waar we elkaar allemaal kunnen zien en spreken. Er is een virtueel klaslokaal waar we met elkaar les krijgen van Alan en hierop kunnen reageren. Een hele nieuwe wereld gaat voor mij open. Het is een groep Europese pioniers die hieraan deelneemt. Interessante mensen waar ik veel van kan leren, zoals Andrew Jones, Lammert Vrieling, Ronald van der Molen en vele anderen. Ik ben benieuwd!
Vanmorgen was ik gevraagd om te komen spreken op het netwerk 'Geloven in de toekomst'. Dit is een netwerk van leiders in de evangelische wereld die elkaar vier keer per jaar voor een ochtend in Doorn ontmoeten. Het thema waar ze al een langere tijd mee bezig zijn, is: Ik heb Jezus nodig. Hierbij werd de vraag gesteld of ik vanuit een eerlijke houding zou komen vertellen op welke manier ik Jezus nodig heb.
Ik heb hier een aantal weken op zitten zwoegen. Het antwoord op deze vraag verbaasde me om eerlijk te zijn. Ik realiseerde mij dat ik mij maar weinig bewust ben van het feit dat ik Jezus nodig heb. Ik weet dat ik in veel gebieden van mijn leven totaal afhankelijk van hem ben (zoals in onze financien), maar daar sta ik eigenlijk maar weinig bij stil. Je zou van een gemeentestichter toch anders verwachten - ik zou van mezelf anders verwachten.
In ieder geval bracht het thema van deze spreekbeurt een hoop in mijzelf los. Leuk om te zien hoe een spreekbeurt allereerst bij een spreker nieuwe dingen aan het licht kan brengen.
Het leven op de werkvloer van twee gemeentestichtende projecten kan soms zo hectisch zijn dat ik soms vergeet dat onze visie verder gaat dan de gemeentestichtende projecten in Spoorwijk en Zeeheldenkwartier. Onze visie hier in Nederland is om jonge leiders toe te rusten en bestaande kerken te helpen om nieuwe vormen van gemeente-zijn te starten; met als doel om vele mensen met het evangelie te bereiken.
We hebben momenteel een team van vijf jonge mensen om ons heen die bij ons praktijkervaring opdoen in het starten van nieuwe gemeenten. Daarnaast krijgen we veel mensen voor korte of lange tijd op bezoek om te snuffelen en te leren. Ook middels deze blog, artikelen en spreekbeurten probeer ik de kerk in Nederland te helpen om missionair en vernieuwend in beweging te komen. Zo hopen wij lokaal, maar ook landelijk mee te bouwen aan Gods koninkrijk.
Hieronder vind je de nieuwsbrief van ons werk. De nieuwsbrief staat vol met verhalen en gebeurtenissen uit het werk.. Je kunt deze nieuwsbrief / magazine uitprinten en zo lezen of middels de knoppen in het document als een webpagina doorsurfen. Hoe dan ook, we hopen dat je er van mag genieten!
Vorig jaar rond kerst hadden we hier op deze site een hele serie over Emerging Church. Filip de Cavel uit ons buurland Belgie heeft gisteren op zijn site een verzameling aan artikelen over Emerging Church gebundeld in één overzichtelijke PDF met inhoudsopgave.
Hieronder vind je de inhoudsopgave. Het PDF bestand kan je vanaf zijn site downloaden.
Het is vroeg in de ochtend. Het is Paasmorgen. Traditioneel gezien verwelkomen christenen elkaar op deze morgen met de woorden: "De Heer is waarlijk opgestaan!".
Het is nu nog stilte voor de storm. Over twee uur hebben we hier in de Pratkijk onze paasbrunch. Ik kijk om me heen en zie de restanten van het Paasfeest van gisteren rondom mij staan. Gisteren vierden we samen met Oase, het diaconale werk van de PKN hier in een Spoorwijk een gezamenlijk Paasfeest. Rond de 80 buurtbewoners deden hieraan mee. We hadden een leuk programma met Auke op de gitaar, een Ierse dans, een voorgelezen Paasverhaal en een korte toepassing van mij met 'onuitblaasbare kaarsjes' - je weet wel van die kaarsjes die je op een taart zet en weer aan gaan als je ze uitblaast - want niemand kan het Licht van de wereld uitblazen.
Vrijdagavond vierden we ons Paasfeest in het project van het Zeeheldenkwartier. Hier aten we samen met 12 buurtbewoners en vierden gezamenlijk dat Jezus is waarlijk opgestaan. Donderdag 22 april gaan we met onze eerste wekelijkse vieringen beginnen, waarbij we hopen dat de mensen die er vrijdag waren ook bij aanwezig zullen zijn.
Als ik dan zo terug kijk op deze feesten, op het werk wat er gebeurt en de geweldige mensen met wie ik samen dit werk mag doen, dan voel ik me soms erg rijk.
We krijgen soms de vraag; wie al dat werk van ons nu betaalt? Waar doet die jongen dat van: het opstarten en leiden van twee gemeentestichtende projecten, het stimuleren van gemeentestichting hier in Nederland en het schrijven van deze blog? Welke suikeroom betaalt voor dit alles?
Ik kan me voorstellen dat je het antwoord op deze vraag helemaal niet interessant vind. In dit geval zou ik ook niet verder lezen. Mocht je wel geïnteresseerd zijn, klik dan op het vervolg.
De komende dagen wil ik stil staan bij de C1- C6 schaal. Een andere naam hiervoor is het C5 spectrum. Ik heb even op de Nederlandse google site gekeken, maar daar is (behalve op een interessante studiedag ‘Jezus in de moskee of moslims in de kerk’ na) niets over te vinden.
Deze schaal is zeer interessant voor mensen die bezig zijn met het ontwikkelen van nieuwe vormen van kerk-zijn. Het C5 spectrum is ontwikkeld door de zendeling John Travis. Hij gebruikt deze schaal om te laten hoe contextueel een gemeente kan zijn. Volgens mij ontstond deze schaal in de jaren 70 of 80 in Bangladesh, toen daar vele moslims tot een christelijk geloof kwamen. John Travis (niet zijn echte naam) is een Amerikaanse zendeling die in Bangladesh werkte en daar ontdekte dat deze bekeerde moslims op vijf verschillende contextuele plekken een christelijk thuis vonden. Hij bracht deze vijf verschillende contextuele plekken onder in een schaal van 1 t/m 6.
Marc van de Woude van het Joel Nieuws is met oa Gijs in samenwerking het webzine Shift begonnen.
Shift! is een webzine voor mensen die gegrepen zijn door Jezus en Hem vol overgave willen volgen. Die hunkeren naar een diepgaande vernieuwing van de kerk. Die op een sprankelende, creatieve, relevante (en regelmatig struikelende) manier Jezus' missie in de wereld willen uitleven. Die zich niet met een evangelisch kluitje in het riet laten sturen, maar zelf nadenken en vooruit denken. Die hardop dromen over nieuw leven in de polder, en in vertrouwen de hand aan de ploeg slaan.
Shift! vormt een informatie-, inspiratie- en connectiepunt voor deze dromers en pioniers. De berichten, artikelen, filmpjes, gesprekken en activiteiten op Shift! webzine zijn bedoeld om je te helpen shiften.
Het is een maandagmiddag. In de inloopruimte van de Living room zitten zeven gasten; allemaal mensen uit de wijk. Twee van hen zijn deel van de Alpha cursus hier in de gemeente. Daarnaast zijn er nog twee andere mensen vanuit het inloopcentrum in de Alpha cursus gekomen, maar die zijn er vandaag niet.
Vanmorgen hadden we bezoek van de nieuwe wijkagent die even kennis kwam maken en ons zijn hulp aanbood. We vertelden hem van de straatbarbecue die we deze zomer op het Jenny plantsoen gaan houden. Hij reageerde hier heel positief op.
Even terugkijken
Terugkijkend op de afgelopen maanden is er veel gebeurd. We hebben ruim honderd mensen geënquêteerd en hierdoor een netwerk van nieuwe contacten opgebouwd. Liesbeth en Matthijs zijn deel geworden van diverse werkgroepen in de wijk. Dit heeft ons al twee artikelen over ons werk in de wijkkrant opgeleverd. Wolbert speelt tafeltennis op een club met senioren, die na afloop met hem koffie komen drinken op de inloop.
Auke is sinds kort kindermedewerker op het speelgoeduitleenpunt op het Jenny plantsoen. Daarnaast gaat hij Nederlandse les geven aan een of meerdere personen van een ambassade. Liesbeth gaat Nederlandse les geven aan vrouwen en Marja, onze stagiaire is bezig om een buurtproject op te zetten rondom een speeltuin in de wijk Kortenbos.
We merken dat er meer mensen in de inloop op maandag komen, sinds we onlangs een reclamebord buiten hebben dat nu vijf dagen per week op de stoep staat met daarop felgekleurde posters van ons werk. De inloop op donderdag wordt niet zo druk bezocht. Daarom hebben we besloten om op donderdags met de inloop te stoppen en deze tijd te besteden aan nog meer betrokkenheid en aanwezigheid in de wijk zelf.
Toen we in september begonnen met dit project hadden we niet verwacht dat het zo snel zou gaan. En wat staat ons de komende maanden te wachten?
Laatste reacties