Het is vroeg in de ochtend. Het is Paasmorgen. Traditioneel gezien verwelkomen christenen elkaar op deze morgen met de woorden: "De Heer is waarlijk opgestaan!".
Het is nu nog stilte voor de storm. Over twee uur hebben we hier in de Pratkijk onze paasbrunch. Ik kijk om me heen en zie de restanten van het Paasfeest van gisteren rondom mij staan. Gisteren vierden we samen met Oase, het diaconale werk van de PKN hier in een Spoorwijk een gezamenlijk Paasfeest. Rond de 80 buurtbewoners deden hieraan mee. We hadden een leuk programma met Auke op de gitaar, een Ierse dans, een voorgelezen Paasverhaal en een korte toepassing van mij met 'onuitblaasbare kaarsjes' - je weet wel van die kaarsjes die je op een taart zet en weer aan gaan als je ze uitblaast - want niemand kan het Licht van de wereld uitblazen.
Vrijdagavond vierden we ons Paasfeest in het project van het Zeeheldenkwartier. Hier aten we samen met 12 buurtbewoners en vierden gezamenlijk dat Jezus is waarlijk opgestaan. Donderdag 22 april gaan we met onze eerste wekelijkse vieringen beginnen, waarbij we hopen dat de mensen die er vrijdag waren ook bij aanwezig zullen zijn.
Als ik dan zo terug kijk op deze feesten, op het werk wat er gebeurt en de geweldige mensen met wie ik samen dit werk mag doen, dan voel ik me soms erg rijk.