Vanuit ons bezoek aan Matt en David reden wij door naar Birmingham voor een studieweekend met Stuart Murray. Tijdens dit weekend kwamen we in gesprek met twee mannen die in Oxford 
ontmoetingsavonden / lezingen organiseren voor homo's, lesbiennes en transseksuelen. De twee mannen willen juist aan deze - vaak door de kerk uitgespuugde - mensen laten zien dat God van ze houdt en ze onvoorwaardelijk accepteert. De avonden zijn helemaal onderdeel van het wereldje: posters worden opgehangen in gaybars, tijdens de avonden zijn homo's en lesbiennes zelf aan het woord, na afloop van de avond gaan ze een drankje drinken in de lokale gaybars. Inmiddels staan ze op het punt een huisgroep te starten, er groeit iets moois bij mensen die heel kwetsbaar zijn.
Martijn heeft een aantal interessante opmerkingen hierbij geschreven die hem waren bijgebleven:"
"Het lijkt me terecht dat je deze mensen niet om de oren slaat met bijbelse voorschriften (kennen ze meestal al), maar ze vooral laat zien dat Jezus van ze houdt. Vanuit die liefde kan mogelijk gaan groeien dat ze hun leefwijze aanpassen, maar dit is geen vereiste vooraf.
Het veelgehoorde belong-believe-behave gebeurt hier in de praktijk. Dat is effe wennen en vraagt een heel andere benadering.
Let op dubbele bodems: als iemand je vraagt wat jij denkt van een leefwijze, dan zit er vaak een vraag onder: accepteer je mij echt? Onderscheid tussen ‘de zonde’ en ‘de zondaar’ is in de praktijk nauwelijks te maken. Ze kiezen er in dit stadium voor vooral liefde te laten zien.
Is seksuele zonde een groter probleem voor God dan b.v. de verkeerde omgang met geld en bezit door veel christenen? Lijkt vaak wel zo, maar ik kan me daar weinig bij voorstellen. Jezus sprak meer over geld en bezit dan over seksualiteit. Heb hier geleerd wat bescheidener te zijn met het impliciet of expliciet beoordelen van de leefwijze van anderen."