Drie weken geleden ben ik met een klein groepje op studiereis geweest naar verschillende gemeentestichtende projecten in Engeland. Martijn heeft een uitgebreid verslag geschreven, waarvan ik delen mag gebruiken om deze komende posts te verwerken.
Ons eerste bezoek was bij David en Matt in de wijk Micklefield in de stad High Wycombe. Zij hebben een kleine huisgemeente gestart genaamd Open House Church. Maar dat was niet het meest interessante.
Matt en David zijn met hun twee gezinnen in een uithoek van High Wycombe gaan wonen. Zowel Matt als Dave hebben met hun gezinnen allebei een straat van 25 huizen gekozen die zij elke week bezoeken. Niet elke week een andere straat, maar elke week dezelfde 25 huizen. Deze straat zien zij als hun plaats waar God hun geplaatst heeft.
Elke zaterdagochtend gaat elk gezin zo’n 25 dezelfde huizen langs om hulp aan te bieden, dat doen ze al een jaar of vier. Dit betekent dat ze bij deze huizen al meer dan 200 keer langs zijn geweest. De hulp varieert van het knippen van de heg tot het opruimen van rotzooi. De eerste keren waren de bewoners van de 25 huizen zeer verbaasd, na verloop van tijd werd het gewoner en begonnen relaties te groeien. Inmiddels is er ruimte om voor mensen te bidden en zijn zes mensen onderdeel van de huiskerk geworden. Indrukwekkend was de toewijding van deze mensen: één persoon zei nadrukkelijk dat hij zich voor z’n leven had toegewijd aan de 25 huizen die hij elke zaterdagochtend af ging. Naast deze praktische hulp organiseren ze regelmatig straatfeesten voor deze 25 huishoudens (barbeques, paaseieren zoeken) en hebben ze een kleine recyclingwinkel om mensen te helpen.
Natuurlijk is er in de auto na afloop veel om over verder te praten. Hieronder vind je een aantal opmerkingen en vragen die dit bezoek bij ons opriep:
* Liefde en trouw zijn de twee leidende principes voor deze mensen: in hoeverre is trouw en toewijding onderdeel van de dingen die ik doe?
* Is deze vorm van elke zaterdagochtend langs de deur niet wat krampachtig? Kan dit ook informeler? Of kom je dan niet van je stoel af?
* Het is een zeer ‘lichte’ vorm van kerk-zijn, er zijn weinig activiteiten: het helpen (met gebed vooraf) en huiskerkbijeenkomsten, that’s about it.
* Mensen raken bij allerlei dingen betrokken voordat ze zich echt bekeren. Ze helpen mee bij straatfeesten, gaan mee langs de deuren, etcetera. Onderscheid tussen binnen en buiten de kerk is er nauwelijks, men is echt zoutend zout in de wereld en bouwt op relaties.