Gert Jan Kole heeft een blog die ik met regelmaat volg. Dit lijkt wederzijds te zijn, want hij heeft een goede doordachte reactie gegeven op mijn lezing op Flevo. Ik had op zijn blog willen reageren, maar om een of andere reden lukte dit niet, dus dan maar zo. Lees het stuk van Gert Jan eerst eens door.
"Aanbidding, missie en gemeenschap zijn wat mij betreft geen speerpunten waarop een kerk zich moet specialiseren, maar gelijkwaardige aspecten van kerkzijn. Ik ben ervan overtuigd dat een kerk aan al die aspecten aandacht moet geven en moet waken voor een goede balans daartussen om gezond te blijven, in plaats van zich specifiek te richten op één aspect."
Ik ben het helemaal met Gert Jan eens. Voor mij zijn het ook geen speerpunten, 
maar evenredige aandachtspunten zodat een gemeente als het ware een driehoek wordt met gelijke vlakken. Deze vlakken gelijk houden is erg moeilijk, omdat we als gemeentes blijkbaar richting een van deze drie aspecten toe gezogen geworden waarin we dan extra aandacht en energie stoppen. Hierdoor krijg je gemeentes met platte driehoeken...
Ik denk trouwens niet dat de kerk van de toekomst vloeibaar zal zijn, maar ik zie wel een groter gedeelte van de kerk in de toekomst steeds vloeibaarder worden. Persoonlijk gaat mijn voorkeur uit naar genoeg gebalanceerde gemeentes op het gebied van missie, aanbidding en gemeenschap, zodat christenen alle deze drie aspecten op een goede manier binnen een gemeenschap kunnen vinden. De praktijk is echter helaas vaak anders. Mensen zijn op zoek naar meer, voelen zich minder loyaal aan een bepaalde groep en lijken hun tijd en aandacht over diverse gemeentes en projecten te gaan verdelen. Daarnaast zie ik kleinere gemeentes of projecten die zich specialiseren in een van de drie aspecten en die hierdoor meer en meer christenen (voor tijdelijk) zullen aantrekken. 
Tenzij de bestaande kerken de juiste balans kunnen vinden en houden, gaat er een steeds grotere groep christenen ontstaan die zich voor korte of lange tijd verbinden aan diverse gemeenschappen en zelf verantwoordelijk moeten leren zijn voor de juiste balans van gemeenschap, aanbidding en missie in hun leven.
Helemaal vloeibaar zal de kerk nooit zijn. Er zullen altijd bakens zoals kerken, projecten en inititiatieven zijn die als een soort palen in de grond staan, waaraan grotere groepen christenen voor kortere of langere tijd hun draden van netwerk, relaties, verbondenheid en betrokkenheid zullen spannen en waardoor je als het ware een heel groot spinnenweb krijgt.