Vanmiddag ben ik met twee stagiaires naar Kanaleneiland in Utrecht geweest om hier een middagje 
te vegen, graspolletjes tussen tegels weg te halen en klein vuil met een knijper uit de bosjes en struikjes weg te halen. Voor mij wat dit de eerste keer, maar Peter, Mirjam en Dirk Jan doen dit elke vrijdag. Waarom? Waarom zou je een middag vrij nemen om andersmans rommel op te ruimen? Daar is de gemeente toch verantwoordelijk voor. Die hebben toch hun eigen veegdienst?
Ik heb Peter een paar weken geleden ontmoet op de netwerkavond voor gemeentestichters en missionaire mensen bij ons thuis. Peter vertelde toen vol passie over hun veegactiviteiten op Kanaleneiland (zie "Pijlen op de grond" van 3 april j.l.) Dit wilde ik zelf zien en meemaken.
We boften vandaag, want het was een prachtige dag. Ik kreeg een knijper en een vuilniszak en kon op pad. Op mijn vraag 'hoe groot moet iets zijn om het op te rapen?', antwoordde Peter bemoedigend 'hoe groot zijn de zonden waarvan God je vergeven heeft'. Niet alleen op zoek naar de grote lege zakken chips en de lege blikjes dus, maar ook de hele kleine stukjes papier en sigarettenpeuken oprapen. Tijdens het rapen viel het me op hoe gemakkelijk je door het vegen contact legt met mensen in de wijk. Voor we het wisten, kregen we zelfs al limonade aangeboden.
Voor mij was het een eenmalige activiteit, maar dit vegen is iets wat ze elke vrijdagmiddag doen; als christenen daadwerkelijk een verschil maken in de wijk, mensen ontmoeten en je licht laten schijnen.
Ik vond het een toffe indrukwekkende ervaring!