Rond Kerst speelde op diverse evangelische sites een hele discussie of de film Narnia en de Narnia boeken van C.S. Lewis wel of niet occult zijn. Een groot gedeelte van alle bezwaren voor en tegen vindt je hier. Er is zelfs onlangs een hele studiedag aan gewijd op Evangelische Hogeschool in Amersfoort. Wat moeten we ervan maken?
Volgens mij staan er in deze discussie twee van de zes stromen belicht in Renovare recht tegenover elkaar. Het is een bokspartij met in ene kant van de ring 'heiligheid' en aan de andere kant 'incarnatie'. Heiligheid versus incarnatie; waarom denk ik dat?
"Het is duidelijk dat er sprake is van demonische elementen in Narnia. Maar zeg ik dan: zo zit de wereld in elkaar. Dan moet je geen enkele film meer gaan kijken. In The Passion speelden twee porno-actrices mee en Mel Gibson is lid van een obscuur katholiek genootschap.
De 'tradities' zijn een term van Foster (Streams of Life/Renovaré) en niet bedoeld om mensen in te boxen, maar juist de verscheidenheid in het Lichaam te leren waarderen. Terug naar Narnia: er zitten demonische elementen in. De 'heiligingsmensen' kiezen er dan meestal voor om zich te distantiëren om zo 'zuiver' te blijven. De 'incarnatiemensen' zijn geneigd zich dan juist te engageren met de cultuur en Christus zichtbaar te maken.
Voorbeeldje: een tijdje geleden was ik bij een gemeente in Wales die samenkwam in de loge van de Vrijmetselarij. De 'heiligingsmensen' zouden zeggen: "Maar zie je dat dan niet, dit is een occulte plek. Ga ergens anders kerken." Deze gemeente zei: "We zien dat wel, maar het is voor ons juist een reden om op deze plek Christus zichtbaar te maken en zijn heil te verkondigen." En let wel: je kunt niet effectief in de cultuur staan zonder onderscheid van geest. De vraag waar het om gaat is: wat doe je met dat onderscheid. Iemand zegt: "Niet naar Narnia gaan." Ik zeg: "Waarom niet?"
Overigens geloof ik wel dat het belangrijk is om mensen te helpen groeien in geestelijk onderscheid. Maar ook om daar vervolgens op een geestelijk volwassen manier mee om te gaan, waarbij je zowel oog hebt voor het feit dat God tegen sommige mensen kan zeggen: "Het is beter dat je niet naar deze film gaan," en tegen anderen: "Zie, beoordeel en onderscheid."
Verder zou ik nog willen opmerken dat christenen in mijn optiek veel te snel denken dat een film duidelijk christelijk of evangeliserend moet zijn om waarde te kunnen hebben. Dat vind ik kortzichtig. Een film is net als een schilderij of architectuur-ontwerp een creatieve uiting, oftewel kunst. Je kunt het mooi of niet mooi vinden, je kunt bepaalde elementen waarderen en andere niet. Over Narnia zou je kunnen zeggen (zonder je ogen te sluiten voor de andere opmerkingen): dit een bijzonder mooi vormgegeven film, en daarin zie ik iets van de Schepper die elk mens creativiteit heeft gegeven."