Nog even terug naar het onbegrip tussen de modernistische en postmodernistische leiders. Het deed me denken aan het lied 'One' van U2 uit de post "een lied voor hen die de gemeente hebben verlaten".
De laatste woorden van het lied 'One' zijn ook van toepassing op het onbegrip, angst en frustratie tussen de modernistische en postmoderne leiders:
We zijn één, maar niet hetzelfde... Één liefde
We zijn niet hetzelfde, maar toch één...
Ieder van ons moet doen wat hij moet doen.
We zijn één.
We moeten elkaar dragen.
Één
Één bloed
Één leven
Je moet doen wat je moet
Één leven
met elkaar
Zusters
Broeders
Één leven
Maar we zijn niet het zelfde
We moeten
Elkaar dragen
Elkaar dragen
Één
Één
